Historia

Nazwa wsi Harklowa pochodzi od nazwiska jej zasadźcy, sołtysa Harthlema. Lokowali ją przed 1335 r. bracia Lasoccy. Kościół, zapewne drugi, wzniesiony został ok. 1500 r., a może nawet w 2. poł. XV w. Na przełomie XVI i XVII w. został powiększony o wieżę od zach., w XVIII w. o kruchtę od pd., w 1866 r. o kaplicę od pn. W 1877 r. podczas prac restauracyjnych wprowadzono obecne wykroje okien i neogotycką wieżyczkę na sygnaturkę. W 1931 r. zrekonstruowano soboty i odkryto deski stropowe z pierwotną późnogotycką patronową dekoracją malarską.

Opis

Położony w centrum wsi, przy głównej drodze. Otoczony murem z bramkami, nakrytymi baniastymi hełmami, krytymi gontem. Wzniesiony w stylu późnogotyckim. Złożony z prostokątnego prezbiterium, szerszej, również prostokątnej nawy oraz kwadratowej wieży. Od pd. do nawy przylega kruchta, a od pn. kaplica. Na zewnątrz kościół otoczony jest sobotami. Nawę i prezbiterium nakrywa stromy dach dwuspadowy o wspólnej kalenicy, z neogotycką wieżyczką na sygnaturkę z latarnią. Wieża z przedsionkiem w przyziemiu o pochyłych ścianach z nadwieszaną izbicą, nakryta jest ostrosłupowym hełmem. Kaplica na planie kwadratu nakryta jest kopuła z latarnią. Kościół drewniany, konstrukcji zrębowej, dach kryty gontem. Wieża konstrukcji słupowej, ściany pokrywa gont. W kościele zachowały się dwa gotyckie portale - jeden zamknięty łukiem w tzw. ośli grzbiet i drugi ostrołukowy. Ściany i sklepienia kościoła ozdobione są polichromią z lat 30. XX w. W przedsionku pod wieżą, na stropie umieszczono deski z późnogotycką dekoracją patronową. W ołtarzu głównym znajdują się obrazy pochodzące z późnogotyckiego tryptyku z pocz. XVI w. ze Świętą Rodziną w polu środkowym. W nawie dwa barokowe ołtarze boczne, a w kaplicy dwa ołtarze rokokowe zakupione w k. XIX w. w Maciejowicach na Słowacji. Na belce tęczowej z 1931 r. znajduje się barokowy krucyfiks oraz wycięte z desek malowane postacie świętych.

Zabytek dostępny 

Oprac.: Olga Dyba, OT NID w Krakowie, 15-01-2018