Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

zespół pałacowo-parkowy - Zabytek.pl

zespół pałacowo-parkowy


pałac pocz. XIX w. Górki

Adres
Górki

Lokalizacja
woj. świętokrzyskie, pow. sandomierski, gm. Klimontów - obszar wiejski

Znakomity przykład  eklektycznej architektury rezydencjonalnej, zrealizowany według projektów wybitnych architektów Henryka i Władysława Marconich.

Historia

Pałac w Górkach Klimontowskich wzniesiono w latach 40. XIX wieku, według tradycji w miejscu kasztelu Jana Zbigniewa Ossolińskiego z początku XVII wieku. Kolejnymi jego właścicielami byli Kalinowscy, Morsztynowie, Sanguszkowie, Denhoffowie, od 1760 roku Ledóchowscy. Zachowany pałac wzniesiony został z fundacji Ledóchowskich i projektowany przez Henryka Marconiego w formie neorenesansowej włoskiej willi z  narożnymi wieżami o formach mauretańskich. W 1880 roku zakupił go Stanisław Karski i przebudował przed 1896 rokiem według projektu Władysława Marconiego. Po drugiej wojnie światowej pałac z parkiem zostały upaństwowione. Po pożarze w 1947 roku w latach 50. XX wieku był remontowany z przeznaczeniem na szkołę. Obecnie, po remoncie w latach 90. XX wieku w rękach prywatnych.  

Opis

Zespół pałacowo-parkowy położony jest na wzniesieniu, kilka kilometrów na zachód od Klimontowa. Pałac założony jest na rzucie wydłużonego prostokąta,  piętrowy z wieżami na krańcach elewacji frontowej i usytuowanymi na osi poprzecznej ryzalitami w elewacji frontowej i ogrodowej. Od strony ogrodu poprzedzony jest wysokim tarasem z dwubiegowymi schodami na osi. Budynek nakryty jest dachami dwuspadowymi, wieże zwieńczone hełmami. Kompozycję elewacji frontowej i ogrodowej wyznaczają  wydatne ryzality na osi elewacji z trójarkadowymi  podcieniami w przyziemiu. Na narożach zwieńczeń ryzalitów frontowego i ogrodowego panoplia w formie rzymskich zbroi. Po ich bokach  w poziomie piętra w elewacji frontowej usytuowane są trójarkadowe kolumnowe loggie i płaskie wykusze, a w elewacji ogrodowej analogiczne wykusze. Skrajne osie elewacji frontowej ujęte zostały wieżami zachodnią, o formach neogotyckich i wschodnia, neobarokową. Przyziemie pałacu  dekorowane jest boniami pasowymi wykonanymi w tynku.  Kondygnacje oddziela wydatny gzyms kordonowy stanowiący podstawę dla dekoracji elewacji  piętra. Wystroju elewacji dopełniają kamienne i kute balustrady loggi i tarasów oraz kartusze herbowe. We wnętrzu pomieszczenia reprezentacyjne stanowią hall i klatka schodowa na parterze oraz  hall i salon piętra, wypełniające przestrzeń między ryzalitami. Po bokach podporządkowane im i niewyróżniające się pomieszczenia. Wnętrza dwubiegowych schodów, hallu na parterze i piętrze i klatki schodowej mają ściany dzielone pilastrami, spiętymi gzymsem cokołowym i kolumny podtrzymujące belki stropowe. Wokół pałacu zachował się rozległy park romantyczny krajobrazowy z zachowanymi licznymi okazami starodrzewu, stawami i małą architekturą., usytuowany na opadającym w kierunku dawnej młynówki terenie z groblą dawnej drogi wyjazdowej do Klimontowa. Za stawami zachowane są pozostałości bramy wjazdowej i budynku stróżówki przy starej drodze do Klimontowa. Park zdobią figury św. Antoniego i  Najświętszej Marii Panny, oraz neogotycka arkada mostku nad płytkim wąwozem i „grota”.

Obiekt prywatny, niedostępny dla zwiedzających.

Oprac. Marek Juszczyk, 14.12.2014 r.

Bibliografia

  • Grdeń W., Znakowane Szlaki Turystyczne Województwa Tarnobrzeskiego. Przewodnik turystyczny, Sandomierz 1998.
  • Juszczyk M., Pałac w Górkach Klimontowskich. Dokumentacja historyczno-konserwatorska, Sandomierz 1982 r.  archiwum WUOZ Delegatura w Sandomierzu.
  • Marzęcka P., Pałac Ledóchowskich w Górkach koło Klimontowa, jego dzieje i analiza formy, Praca licencjacka napisana na UKSW, Warszawa 2013.