Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

piec szybowy nr 6 do wypału wapna - Zabytek.pl

piec szybowy nr 6 do wypału wapna


1823 r. Górażdże

Adres
Górażdże

Lokalizacja
woj. opolskie, pow. krapkowicki, gm. Gogolin - obszar wiejski

We wsi Górażdże znajdują się trzy zespoły pieców wapienniczych, reprezentujących odmienne typy: najstarszy (1858 r.), sześciokątny piec zlokalizowany przy polnej drodze do Malni; pochodząca z ok.

1860 r. bateria dwóch podwójnych pieców w prostokątnych obudowach na terenie czynnego zakładu Górażdże, oraz opisane poniżej, jedyne objęte wpisem do rejestru zabytków - dwa piece na planie koła. Stanowią pozostałość po okresie świetności przemysłu wapienniczego na Śląsku Opolskim.

Historia

Piece datowane są na 1823 r., jednak na podstawie konstrukcji i formy czas ich powstania można określić raczej na lata siedemdziesiąte XIX wieku. Różnice w górnych partiach obu pieców sugerują, że piec południowy (być może młodszy) był pierwotnie niższy, a w późniejszym czasie został nadbudowany do wysokości drugiego pieca. Pod koniec XIX w. piece stanowiły własność firmy Schlesische Kalk- u. Cementindustrie A.G., a od 1934 r. do firmy Ost u. Mitteldeutsche Zement und Kalk Industrie- Werk Gorazdze. Ich eksploatację zakończono w 1981 roku.

Opis

Dwa bliźniacze piece zlokalizowane są na skraju wsi Górażdże, około 300 m na północny zachód od centrum, w bezpośredniej bliskości torów. Od ul. Dworcowej piece odgrodzone są zabudową mieszkaniową oraz kamiennym murem z przejazdem.

Są to budowle wzniesione na planie koła, zwężające się ku górze, z koroną spiętą wzmacniającymi stalowymi taśmami. Każdy z pieców wzmocniony jest sześcioma przyporami, niższymi przy piecu południowym. Wewnątrz znajduje się cylindryczny kanał ogniowy, w którym przebiegał proces wypału wapnia. W przyziemiu pieców znajdują się po trzy otwory obsługowe, zamknięte łukiem pełnym, symetrycznie rozmieszczone na przemian z trzema węższymi otworami powietrznymi. Zachowały się w nich pozostałości stalowych wrót oraz klap wyładowczych. Przy piecach znajdują się pozostałości wąskich torów kolejki obsługowej. W górnej części piece połączone są stalową kładką. Nie zachowała się pionowa winda, transportująca na wysokość kładki wagoniki wypełnione kamieniem wapiennym i węglem.

Piece mają wysokość ok. 15-16 m, są murowane z kamienia (płaszcz zewnętrzny) z wewnętrzną okładziną z cegły szamotowej. Miejscowe ubytki uzupełniane były cegłą lub betonem. Kominy pierwotnie murowane były z cegły, po 1959 r. zastąpione zostały kominami z blachy stalowej, obecnie nie są zachowane.

Zabytek dostępny.

Oprac. Ewa Kalbarczyk-Klak, OT NID w Opolu

Rodzaj: 

Styl architektoniczny: nieznana

Materiał budowy:  kamienne

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_16_BL.6952, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_16_BL.2764