Kościół z terenem cmentarza przykościelnego otoczonego ceglanym murem oraz plebania z ogrodem stanowią zespół obiektów związanych funkcjonalnie i historycznie. Są one ważnymi elementami w krajobrazie historycznym i kulturowym wsi.

Historia

Późnobarokowy kościół p.w. św. Katarzyny wzniesiony został w 1751 roku z fundacji Adama Kołaczkowskiego, podkomorzego kaliskiego. W 1904 roku kościół rozbudowany o dwie zakrystie po obu stronach prezbiterium oraz od północy i południa przy nawie dwie czworoboczne kaplice. Plebania zbudowana na przełomie XVIII i XIX wieku. 1989 r. remont dachu.

Opis

Zespół kościoła parafialnego p.w. św. Katarzyny w Głuchowie usytuowany jest w centrum wsi, po zachodniej stronie szosy z Poznania do Kościana. Zespół tworzy kościół p.w. św. Katarzyny z terenem cmentarza przykościelnego otoczonego ceglanym murem oraz plebania z ogrodem. Kościół p.w. św. Katarzyny to świątynia orientowana, murowana z cegły, posiadająca nietynkowane elewacje, od strony zachodniej znajduje się czworoboczna wieża z kruchtą w przyziemiu. W 1904 roku kościół rozbudowany o dwie zakrystie po obu stronach prezbiterium oraz od północy i południa przy nawie dobudowano dwie czworoboczne kaplice. Kaplica północna z kryptą grobową rodziny Żółtowskich, dostępna jest z zewnątrz, nad wejściem znajduje się herb Ogończyk. Wyposażenie wnętrza pochodzi przeważnie z XIX w. Ołtarze o cechach późnoklasycystycznych wykonano w 1. poł. XIX w. W lewym ołtarzu bocznym znajdują się dwa płaskorzeźbione fragmenty ołtarzy późnogotyckich z początku XVI w., kwatera z wizerunkiem Męczeństwa św. Apolonii i predella ze sceną Niesienia Krzyża. Plebania zbudowana na przełomie XVIII i XIX wieku, usytuowana w sąsiedztwie kościoła na terenie ogrodu plebańskiego, stanowiącego historyczne otoczenie obiektu. Budowla o charakterze klasycystycznym, wzniesiona na planie prostokąta, jednokondygnacyjna, nakryta dachem dwuspadowym, z dwukondygnacyjnym ryzalitem od południa. Elewacje tynkowane, o klasycystycznym wystroju architektonicznym w postaci prostych opasek okiennych i drzwiowych, profilowanego gzymsu koronującego, lizen ryzalitu. Elewacja frontowa boniowana, poprzedzona portykiem (z 2 pol. XX w.) o dwóch kolumnach dźwigających tympanon z Okiem Opatrzności. Budynek zachował pierwotny dwutraktowy układ pomieszczeń, kolebkowe sklepienia piwnic, oryginalną stolarkę drzwiową oraz dekorację sztukatorską w postaci rozety sufitowej.

Zabytek dostępny. Bliższe informacje na temat parafii znajdują się na stronie: www.archpoznan.pl/component/option,com_contact/Itemid,0/task,view/contact_id,311

oprac. Beata Marzęta, OT NID w Poznaniu, 27-11-2015 r.