Historia

Budynek został zbudowany w 1936 r. dla Albina i Marii Orłowskich. Byli oni obywatelami Stanów Zjednoczonych i w związku z tym musieli uzyskać specjalną zgodę Rady Ministrów na zakup działki pod budowę kamienicy. Na parterze i piętrze znajdował się luksusowy dom towarowy „Bon Marche”. W czasie wojny poważnemu uszkodzeniu uległ dach, VI piętro i klatka schodowa. Uszkodzona była także okładzina elewacji. Całość naprawiono w 1950 r. W 1955 r. nastąpiła przebudowa dawnych pomieszczeń sklepowych. Od czasów powojennych do współczesnych nastąpił remont elewacji oraz drobne zmiany w układach ścian wewnętrznych lokali mieszkalnych.

Opis

Budynek stoi w eksponowanym narożu ścisłej zabudowy pierzejowej ulicy Świętojańskiej (elewacja zachodnia) oraz Żwirki i Wigury (elewacja południowa). Góruje zarówno kubaturą, jak i wysokością nad sąsiednimi kamienicami głównego handlowego ciągu w mieście. Bryła rozczłonkowana, złożona z dwóch elementów ustawiona w kształcie litery L: sześciokondygnacyjnego członu od wschodu i siedmiokondygnacyjnego od południa. Wyższa o kondygnację część budynku stanowi akcent kwartału, znajduje się wzdłuż ul. Żwirki i Wigury, natomiast niższa zajmuje miejsce od ul. Świętojańskiej. Zaokrąglony narożnik tej części przenika graniastą wyższą część wysuniętą dodatkowo ryzalitowo przed lico narożnika. Parter opracowany w formie ciągłego pasa, przeszklony, bez uskoków, zaokrąglony w narożu, odcięty od reszty zdwojonym silnie wyładowanym gzymsem. Obie elewacje tworzą cofnięte nieco poziome pasy, po jednym na każdej kondygnacji, w których umieszczono rzędy dużych otworów okiennych. W zaokrąglonym narożniku okna te są znacznie większe, uformowane w szklane wstęgi opasujące naroże (okna sześcioskrzydłowe). Całość obłożona płytami z jasnego piaskowca szydłowieckiego, w przyziemiu - tynk szlachetny, szlifowany. Budynek zaopatrzono w trzy klatki schodowe, które dostępne są od frontu i od stronny bramy wjazdowej na podwórze. Zachowana częściowo stolarka okienna i drzwiowa. Trzecia klatka schodowa - wewnętrzna znajduje się w Empiku. We wnętrzach klatek schodowych na schodach i ścianach czarne płyty lastrico oraz okładzina ceramiczna, na posadzkach terakota. W wewnętrznej klatce schodowej (Empik) zachowała się mosiężna poręcz.

Obiekt dostępny dla zwiedzających z zewnątrz.

Oprac. Dorota Hryszkiewicz-Kahlau, OT NID w Gdańsku. 01-10-2015 r.