Historia

Parcela wzmiankowana po raz pierwszy w 2 poł. XIV w. jako własność Nicolausa Schoenenwelta. Od ok. 1510 r. w posiadaniu burmistrza Eberharda Ferbera, następnie jego syna Constantina, dla którego w 1560 wzniesiono kamienicę. Dom posiadał bardzo bogato dekorowaną sień ze stropem kasetonowym (grafiki J. C. Schultza). Na drzwiach w portalu głównym znajdował się relief ze sceną Wygnania z raju, stąd kamienicę nazywano – Adam i Ewa. Dom pozostawał w rękach rodziny Ferberów do 1789 roku, następnie przynależał do Franziusów, a w latach 1805-74 do Steffensów. W 1855 r. przebudowano wnętrze i część fasady (likwidacja wysokiej sieni ze stropem), w 1912 r. przesunięto portal z osi środkowej na oś skrajną, zachodnią. W 1945 r. dom został poważnie zniszczony. Podczas powojennej odbudowy w latach 1951-54 (proj. L. Kadłubowski) zrekonstruowano szesnastowieczny układ architektoniczny fasady z wysoką kondygnacją przyziemia, ale dość swobodnie potraktowano jej wystrój.

Opis

Kamienica usytuowana w środkowej części Głównego Miasta, w zwartej, południowej pierzei ul. Długiej, fasadą zwrócona w stronę północną. Renesansowy wystrój elewacji frontowej nawiązuje do klasycyzującego nurtu niderlandzkiego manieryzmu. Kamienica wzniesiona na planie prostokąta, funkcjonalnie połączona z sąsiednimi domami (nr 29 i 27). Bryła czterokondygnacyjna (w trakcie tylnym pięć kondygnacji), podpiwniczona, przykryta płaskim dachem. Kamienica wzniesiona z cegły, dekoracja rzeźbiarska wykonana w kamieniu, stropy współczesne, żelbetowe, dach kryty papą. Fasada trzyosiowa, czterokondygnacyjna (dolna najwyższa), zwieńczona czterema figurami. Wysokie przyziemie boniowane, wyżej zastosowano podziały pilastrowe (toskańskie i jońskie). Międzykondygnacyjne fryzy dekorowane płaskorzeźbionym ornamentem okuciowo-zwijanym oraz motywami roślinnymi i figuralnymi; nad przyziemiem są to medaliony z głowami-maskami, nad drugą i trzecią kondygnacją popiersia. Fryz nad czwartą kondygnacją – będący jednocześnie ścianą attykową – zdobią herby (Polski, Prus Królewskich i  Gdańska) trzymane przez pary aniołów, jednorożców i lwów. Na osiach pilastrów we fryzach umieszczono groteskowe motywy figuralne. Okna prostokątne w profilowanych kamiennych obramieniach. Portal usytuowany w  osi fasady, otwór drzwiowy ujęty wysoką arkadą o łuku koszowym, flankowany pilastrami dźwigającymi belkowanie z fryzem. Na cokołach pilastrów maszkarony, na trzonach panoplia, w przyłuczach postacie geniuszy. Fryz tryglifowo-metopowy, w zwieńczeniu portalu posagi wojowników. Elewacja tylna (południowa) trzyosiowa, tynkowana, bez podziałów. Wnętrze współczesne, z zachowaną wysoką sienią w trakcie frontowym.

Zabytek dostępny.

Oprac. Krystyna Babnis, OT NID w Gdańsku, 28.10.2014 r.