Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

rzymskokatolicki kościół garnizonowy Marynarki Wojennej Rzeczpospolitej Polskiej pw. Matki Boskiej Częstochowskiej - Zabytek.pl

rzymskokatolicki kościół garnizonowy Marynarki Wojennej Rzeczpospolitej Polskiej pw. Matki Boskiej Częstochowskiej


kościół 1934 - 1939 Gdynia

Adres
Gdynia, Inż. J. Śmidowicza 45A

Lokalizacja
woj. pomorskie, pow. Gdynia, gm. Gdynia

Świątynia powstała według projektu prof.Mariana Lalewicza.Do budowy kościoła przystąpiono jednak dopiero w 1934 r., po powrocie na stanowisko proboszcza oksywskiej parafii ks.

Władysława Miegonia, któremu powierzono obowiązki starszego kapelana Dowództwa Floty i Portu Wojennego w Gdyni. Kontynuowano tym samym zbiórkę dobrowolnych datków, zarówno wśród środowisk marynarskich jak i cywilnych mieszkańców. Pozwoliło to na ukończenie budowy już w poł. 1939 r. i przekazanie jej do użytkowania w stanie jeszcze nie całkowicie ukończonym. Dnia 1 lipca 1939 r. Biskup Polowy WP ks. Józef Gawlina dokonał konsekracji nowego kościoła, który poświęcony został Matce Boskiej Częstochowskiej, choć pragnieniem ks. Miegonia było oddanie kościoła pod opiekę Matce Boskiej Pani Morza (Domina Maris). Jej charakterystyczna figura z żaglowcem w dłoniach, stała w latach 30. XX w. na Oksywiu, przed willą dowódcy floty admirała Józefa Unruga. Pierwsza uroczysta msza święta odprawiona została tu przez ks. Miegonia 15 sierpnia 1939 r., w dniu Święta żołnierza. Tym samym planowo zrealizowany został pierwszy etap prac budowlanych; pełne zakończenie prac wykończeniowych przewidywano na 1942 r. Niestety, w dwa tygodnie później wybuchła II Wojna Światowa, niwecząc wszystkie plany. Wybuch wojny nie przeszkodził jednak w dalszym, prowadzeniu działalności duszpasterskiej, tak potrzebnej w ciężkim czasie obrony polskiego Wybrzeża. W polowych warunkach w oksywskim kościele nadal codziennie odprawiano nabożeństwa, organizowano dla marynarzy walczących na pierwszej linii frontu krótkie zbiorowe modlitwy w intencji Ojczyzny i poległych, podtrzymując ducha i dodając pociechy w dramatycznych dniach kampanii wrześniowej, Po zajęciu Oksywia Niemcy przekształcili kościół na magazyn. Pomimo zniszczeń wojennych po zakończeniu wojny oksywski kościół nadawał się do wznowienia swojej działalności. Niemniej jednak władze komunistyczne zdecydowały inaczej, przeznaczając go nadal do celów magazynowych. Funkcjonował kolejno jako magazyn torped i magazyn bazy transportu Stoczni Marynarki Wojennej; pojawiły się również kuriozalne plany przekształcenia świątyni na obiekt sportowo widowiskowy i zakładowy Dom Kultury Stoczni MW. Po 40 latach dzięki wspólnym staraniom NSZZ „Solidarność” i ówczesnego proboszcza oksywskiej parafii Św. Michała Archanioła - ks. Edmunda Makowskiego, w 1981 r. udało się odzyskać kościół, włączając go do tej parafii. W chwili przejęcia kościoła wymagał on gruntownego remontu, jednak wobec braku wystarczających środków poprzestano wówczas na odświeżeniu wnętrza. Podkreślenia wymaga fakt ogromnego wkładu marynarzu przy prowadzeniu prac remontowo-porządkowych, co bez wątpienia w dużej mierze było konsekwencją spotkania papieża Jana Pawła Il z ludźmi morza podczas jego 3. Pielgrzymki do Polski. Mimo trwającego remontu, w grudniu 1982 r. odprawiono tu pierwsze po wielu latach nabożeństwo, a w 9 lutego 1986 r. biskup Marian Przykucki poświęcił w świątyni tablicę upamiętniającą jej budowniczego ks. Władysława Miegonia, beatyfikowanego w 1998 r. przez papieża Jana Pawła Il. W 1991 r. kościół formalnie odłączony został od parafii Św. Michała Archanioła, zyskując pełną samodzielność jako gdyńska parafia wojskowa. Mając na uwadze specyfikę oksywskiej świątyni i jej marynistyczne tradycje, w 1992 r. biskup polowy ks. bp gen. Sławoj Leszek Głódź erygował tu Dekanat Marynarki Wojennej, powołując przy kościele probostwo garnizonu Gdynia; w styczniu 1993 r. erygowano tu parafię wojskową w Gdyni. Od początku swego istnienia kościół garnizonowy na Oksywiu był miejscem, w którym koncentrowało się życie duchowe i społeczne środowiska marynarskiego marynarzy, oficerów i ich rodzin. To tu zawsze miały miejsce obchody świąt państwowych, świąt rocznicowych świąt związanych z Wojskiem Polskim i Marynarką Wojenną ważne uroczystości pogrzebowe zasłużonych dla Marynarki Wojennej postaci, bohaterów Marynarki Wojennej, w szczególności: kmdr por. Zbigniewa Przybyszewskiego, kmdr St. Mieszkowskiego i wreszcie ostatnie w październiku 2018 r. - adm. Floty Józefa Unruga i jego małżonki Zofii. Świątynia wzniesiona w konwencji klasycyzmu akademickiego i umiarkowanego modernizmu. Kościół o zwartej kubicznej bryle z podkreślonymi podziałami elewacji. Trzon bryły stanowi wyniesiony prostopadłościenny korpus nawy głównej, ujęty obustronnie nieco niższymi, wąskimi blokami naw bocznych. Wszystkie zasadnicze elementy strukturalne bryły przykryte zostały dachami płaskimi. Wejście do kościoła poprzedzone szerokimi schodami, po obu stronach współczesne akcenty marynistyczne: kotwica i śruba okrętowa. We wnętrzu świątyni współczesne witraże autorstwa Jerzego Skąpskiego montowane od 2001. Na ścianie ołtarzowej prezbiterium umieszczono stylizowany okręt z krzyżem zamiast masztu z wizerunkiem Matki Boskiej Częstochowskiej i napisem Domina Maris.

Dane obiektu zostały uzupełnione przez użytkownika Wojciech Żmijewski.

Rodzaj: kościół

Styl architektoniczny: inna

Materiał budowy:  betonowe

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_22_BK.427641, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_22_BK.299589