Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

Bateria 2 „Nehrybka” - Zabytek.pl

Bateria 2 „Nehrybka”


architektura obronna 1888 r. Przemyśl

Adres
Przemyśl, Obozowa

Lokalizacja
woj. podkarpackie, pow. Przemyśl, gm. Przemyśl

Bateria 2 „Nehrybka” jest częściowo zachowanym półstałym dziełem obronnym.

Ma duże wartości naukowe i historyczne jako zabytek architectury militaris oraz jako element tzw. linii wspierającej Twierdzy Przemyśl.

Historia

Bateria 2 „Nehrybka” została zbudowana w 1887 r. podczas intensywnych prac związanych z przygotowaniem obwarowań Przemyśla do odparcia rosyjskiego gwałtownego uderzenia, którego obawiano się w związku z pogorszeniem sytuacji politycznej w tej części Europy. Bateria artylerii obrony dalekiej powstała na pn. od zespołu dworsko-parkowego w miejscowości Nehrybka przy fortecznej drodze rokadowej pd. części pierścienia zewnętrznego. Wchodziła w skład tzw. „linii wspierającej” Twierdzy Przemyśl.

Zadaniem baterii było wspieranie położonych na pd. od niej dzieł pierścienia zewnętrznego: baterii 3 Süd (późniejszy fort międzypolowy GZW IIIa Hermanowice-Kolej) oraz fortu W III Łuczyce w obronie dalekiej doliny rzeki Wiar z strategiczną linią kolejową Pierwszej Węgiersko-Galicyjskiej Kolei Żelaznej Łupków-Zagórz-Chyrów-Przemyśl i drogą z Przemyśla do Dobromila. Kolejnym zadaniem baterii była bliska obrona ważnego mostu na Wiarze na głównej drodze rokadowej pd. części zewnętrznego pierścienia fortów. W 1901 r. bateria była uzbrojona w 2 działa 8 cm M.75. Jej załogę stanowiło 16 artylerzystów. W 1909 r. na uzbrojeniu baterii znajdowały się 2 działa 9 cm M.75/96 Feldkanone  na lawetach polowych.

Podczas walk o Twierdzę Przemyśl w latach 1914-1915 bateria nie odegrała większej roli. Podczas kapitulacji twierdzy 22.03.1915 r. zostało zniszczone jej uzbrojenie. Po wojnie uległ zniszczeniu schron główny. W 1963 r. na terenie baterii pochowano w zbiorowej mogile 830 ekshumowanych zamordowanych i zmarłych  jeńców radzieckich i włoskich, więźniów obozu Stalag 321 w Nehrybce i Pikulicach. W tym czasie zniwelowano wał lewego barku i częściowo lewego czoła baterii. W następnych latach  na terenie baterii ustawiono pomnik dla upamiętnienia tych ofiar. Przy okazji zlikwidowano duży odcinek wału szyjowego, wał schronu głównego oraz poprzecznice ze schronami pogotowia. Pozostawiono jedynie pozbawione osłony ziemnej 2 sklepienia z blachy falistej prawego schronu pogotowia. W 2014 r. po kolejnych ekshumacjach pochowano tu szczątki 2962 ofiar. W 2016 r. ukończono urządzanie cmentarza. Zlikwidowano niszczejący pomnik, wzniesiono murowane ściany na których umieszczono tablice informujące o cmentarzu, ścianę oporową w odcinku czołowym wału oraz murowane obramowania mogił. Obcięto połowę zachowanych sklepień schronu pogotowia. Pozostałą część przykryto płaszczem betonowym i ponownie obsypano ziemią rekonstruując zniwelowaną część wału. Przed schronem zbudowano szerokie schody terenowe.

Opis

Bateria 2 „Nehrybka” zlokalizowana jest w pn.-wsch. części wsi Nehrybka, ob. dzielnicy Przemyśla, na wsch. od zakładów Polna S.A., przy dawnej rokadowej drodze fortecznej. Bateria jest półstałym, ziemnym, jednowałowym dziełem obronnym założonym na planie bastionu ze ściętym narożem. Od strony zach., w miejscu dawnej bramy, znacznie poszerzony wjazd na teren baterii, obramowany wtórnymi murkami oporowymi. Wał czoła z pozostałością jednego z dwu istniejących pierwotnie, dwukomorowego schronu pogotowia. Zachowane są poza tym wały barków i częściowo wał szyjowy oraz fosa. Fosa zarośnięta jest samosiejkami drzew i krzewów, z wyjątkiem fosy prawego barku, prawego czoła i prawej fosy szyjowej. Na terenie baterii urządzony jest cmentarz wojenny.

Powierzchnia baterii – ok. 0,73 ha, w granicach działki fortecznej - 1,14 ha.

Bateria ma konstrukcję ziemną, pozostałości schronu pogotowia: mur ceglany ze sklepieniami z blachy falistej.

Zabytek jest dostępny bez ograniczeń.

Oprac. Adam Sapeta, OT NID Rzeszów, 18.01.2019 r.

Rodzaj: architektura obronna

Styl architektoniczny: nieznana

Materiał budowy:  ceglane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_18_BL.87160, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_18_BL.27248