Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

kamienica - Zabytek.pl

Adres
Jarosław, Ignacego Kraszewskiego 22

Lokalizacja
woj. podkarpackie, pow. jarosławski, gm. Jarosław (gm. miejska)

Kamienica stanowi przykład mieszczańskiej zabudowy Jarosławia z pocz.XX w. Jest jedną z najstarszych spośród zabudowy ul. Kraszewskiego.

Historia

Projekt kamienicy dla rodziny Dyhdalewiczów sporządzony przez inż. Samuela Kornmana, koncesjonowanego budowniczego i geometrę, zatwierdzony został w 1901 r. i zrealizowany w nieodległym czasie. Nie wiadomo tylko dlaczego wzniesiony bez bogatej dekoracji architektonicznej elewacji, do której autor przywiązywał dużą wagę. Kornman jest projektantem kilku innych obiektów przy ul. Kraszewskiego, m. in. willi Anna położonej w bezpośrednim sąsiedztwie. W okresie międzywojennym kamienica przeszła na własność Adeli Domiczek. W 1937 r. sutereny budynku adaptowane zostały na rozlewnię piwa. Przez pewien okres po II wonie światowej funkcjonowała w jej miejscu wytwórnia oranżady. Poza remontami i modernizacjami we wnętrzach mieszkań kamienica nie uległa większym przekształceniom. W l. 2016-18 r. wykonany został częściowy remont elewacji tylnej i oficyny oraz konserwacja drzwi głównych.

Opis

Kamienica usytuowana jest w zwartej zabudowie wsch. pierzei ul. Kraszewskiego, od pn. w sąsiedztwie d. willi Anna, przed którą wzniesiono współcześnie budynek użyteczności publicznej (w linii zabudowy ulicy) i od pd. kamienicy secesyjnej przyległej do ściany szczytowej. Posadowiona jest na terenie o dość dużym spadku ku wschodowi. Założona na rzucie prostokąta z ryzalitem o ściętych narożach na osi tylnej elewacji oraz oficyną przy pn.-wsch. narożu. Budynek dwukondygnacyjny, o zwartej bryle i skromnym wystroju, wymurowany został z cegły i otynkowany. Elewacja frontowa siedmioosiowa, symetryczna, z pseudoryzalitami w osiach skrajnych wydzielonymi boniowaniem na całej wysokości budynku.  W osi centralnej znajduje się wejście z drewnianymi drzwiami dwuskrzydłowymi, z prześwitami i nadświetlem oraz bogatym opierzeniem snycerskim. Nad wejściem balkon z ozdobną wybrzuszoną, kutą balustradą, z monogramem Michała Dyhdalewicza  „MD”. Monogram w ujęciu stylizowanych rocaili, akantów i rozet upamiętnia pierwszego właściciela kamienicy. Okna ujęte są prostymi opaskami, w parterze każde podbudowane dwoma płycinami. Elewacja rozczłonkowana jest w poziomie gzymsem kordonowym i zwieńczona gzymsem z fryzem kostkowym wspartym na kroksztynach. Elewacja tylna z oficyną i ryzalitem, w którym mieści się klatka schodowa gładko tynkowana. W ściankach bocznych ryzalitu znajdują się wyjścia na galerie obiegające elewację, zabezpieczone prostymi metalowymi balustradami.

We wnętrzu zachowały się drewniane schody z metalową, ozdobną balustradą, oryginalne posadzki, parkiety, piece, stolarka drzwiowa. Stolarka okienna została wymieniona w całości w ostatnich latach.

Dostęp do zabytku ograniczony. Własność prywatna – obiekt dostępny zewnątrz.

Oprac. dr Jadwiga Stęchły, NID OT w Rzeszowie, 24.01.2019 r.

Rodzaj: kamienica

Styl architektoniczny: nieznana

Materiał budowy:  ceglane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_18_BK.393868, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_18_BK.188752