Stanowi ważny element w krajobrazie Pagórów Chełmskich.

Usytuowanie i opis

Zabytek, o lokalnej nazwie „Szwedzka Mogiła“,  jest zlokalizowany w północno- wschodniej części wsi,  ok. 100 m na północ od szosy w kierunku Kamienia-Kolonii  i ok. 50 m na północ od zabudowań  prywatnej posesji,  w granicach której jest zlokalizowany.   Znajduje się na stoku doliny rzeki Kacap, ok. 1 km na północ w linii prostej od jej  koryta.

Kopiec zachował się  w formie mało przekształconej dzięki temu, że nigdy nie był użytkowany rolniczo. Średnica nasypu wzdłuż osi północ-południe wynosi19,50 m,  wzdłuż osi wschód-zachód 18,80 m, natomiast wysokość względna 1,90 m. Wzdłuż obwodu nasyp kopca jest porośnięty ok. stuletnimi sosnami. W jego części centralnej są widoczne ślady po starych wkopach rabunkowych. Na powierzchni stanowiska nie występują ruchome zabytki archeologiczne. 

Historia

Do literatury archeologicznej obiekt wprowadził w 1961 roku Stanisław Skibiński na podstawie informacji  uzyskanej od T. Maruszewskiego z 1958 roku. Kopiec ziemny w 1961 r. został uznany za zabytek i określony jako  kopiec (mogiła), a jego chronologię wyznaczono wstępnie na średniowiecze.  W 1973 r. Jerzy Gąsowski i Andrzej Kempisty określili chronologię kopca na wczesne średniowiecze.

Stan i wyniki badań archeologicznych. 

Kopiec nie był objęty archeologicznymi badaniami wykopaliskowymi. 

Zabytek dostępny.

Oprac. Ewa Prusicka, OT NID Lublin 22-06-2020 r.