Historia obiektu

Nieliczne i lakonicznie informacje na temat grodziska na górze Jajo nie pozwalają na precyzyjne datowanie obiektu oraz ustalenie roli, którą mógłby odgrywać w ramach zespołu osadniczego. Nie wiadomo czy założenie obronne wnieśli Dziadoszanie czy powstało później oraz jak długo funkcjonowało.

Opis obiektu

Usytuowanie zabytku:

Stanowisko archeologiczne jest zlokalizowane w obrębie mezoregionu Wzgórz Dalkowskich, na wzniesieniu o nazwie Jajo, dawniej Burg Berg (wys. 199 m n.p.m.), około 760 m na południowy zachód od centrum Gostynia, w lesie.

Opis stanowiska:

Jednoczłonowe założenie obronne zostało wzniesione na planie zbliżonym do trójkąta z zaokrąglonymi narożami. Majdan zajmuje powierzchnię ok. 4,4 ara. Otoczony jest wałami o zachowanej wysokości  ok. 2 m.

Stan i wyniki badań archeologicznych:

Stanowisko archeologiczne było znane już w 2. połowie XIX wieku. Badacze niemieccy datowali je na wczesne średniowiecze. Kurt Langenheim sugerował, że wypłaszczenie na wschodniej stronie wzniesienia mogło być reliktem podgrodzia. Nie znaleziono jednak w tym miejscu żadnych śladów, co skłoniło badacza do stwierdzenia, że element ten powstał w czasie budowy wałów powyżej. W latach 30. XX w. na szczycie były widoczne wkopy rabunkowe, m.in. przecinające wał. Ceramikę wczesnośredniowieczną znajdowano na stokach wzniesienia oraz w dolince na zachód od szczytu. Podobno w tym miejscu istniał kiedyś stary, ceglany piec, który rozebrano, a teren przeznaczono pod uprawy. Przez długi czas na zaoranej ziemi był widoczny ceglastoczerwony ślad po piecu.

W 1968 r. Mieczysław Kaczkowski przeprowadził badania powierzchniowe. W 1988 r. w czasie realizacji weryfikacyjno-poszukiwawczych badań Archeologicznego Zdjęcia Polski Cezary Buśko opracował kartę ewidencyjną stanowiska archeologicznego.

Dostępność obiektu dla zwiedzających. Zabytek dostępny.

Autor noty: oprac. Donata Trenkler, OT NID we Wrocławiu, 01-12-2020 r.