Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

grodzisko, st. 2 - Zabytek.pl

Adres
Długopole Górne

Lokalizacja
woj. dolnośląskie, pow. kłodzki, gm. Międzylesie - obszar wiejski

Grodzisko w Długopolu Górnym jest przykładem wczesnośredniowiecznego założenia obronnego.

Historia obiektu

Archeolodzy nie są zgodni co do datowania grodziska w Długopolu Górnym. Wynika to m.in. z bardzo wąskiego zakresu badań. Według badaczy założenie obronne mogło funkcjonować od przełomu X i XI w. do XII w., od XI do XII w. lub od X-XI w. Z kolei na postawie wyników prospekcji powierzchniowej przeprowadzonej w 1939 r. niemieccy badacze, prawdopodobnie błędnie, datowali obiekt na XIII-XIV w. Mogli wskazywać na  relikty innego założenia obronnego w Ober Langenau, Kreis Habelschwerdt.

Ograniczony zakres badań archeologicznych nie pozwala na doprecyzowanie datowania oraz na odniesienie się do sposobu zagospodarowania obiektu, konstrukcji umocnień czy lokalizacji bramy/bram. Pierwszym etapem ponownego rozpoznania reliktów grodu mogłyby być geofizyczne badania nieinwazyjne.

Opis obiektu

Usytuowanie zabytku:

Stanowisko archeologiczne jest zlokalizowane w obrębie mezoregionu Kotliny Kłodzkiej lub  Rowu Górnej Nysy, który – według części geografów – jest wydzielony z Kotliny jako odrębna jednostka. Obiekt jest położony na bezimiennym wzniesieniu, ok. 1 km na zachód od kościoła w Długopolu Górnym, na północ od drogi przez Wyszęcin – przysiółek Długopola Górnego, na terenie częściowo zadrzewionym, częściowo łąkowym.

Opis stanowiska:

Założenie obronne wzniesiono na planie wydłużonego owalu o wymiarach 65×110 m. Wokół majdanu zachowały się relikty wałów, których wysokość od strony wewnętrznej wynosi od 0,40 do 0,8 m, od strony zewnętrznej od 1,5 do 3,0 m.

Stan i wyniki badań archeologicznych:

Stanowisko było badane powierzchniowo przed 1945r. i sondażowo w roku 1966 przez Zbigniewa Bagniewskiego i Tadeusza Kaletyna na zlecenie Konserwatora Zabytków Archeologicznych we Wrocławiu. Wykonano wówczas na majdanie jeden wykop sondażowy o wymiarach 1×1 m i głębokości 0,80 m.

W 1984 r. w czasie realizacji weryfikacyjno-poszukiwawczych badań Archeologicznego Zdjęcia Polski zespół w składzie: Czesław Francke, Maria Górecka i Olena Prus opracował kartę ewidencyjną stanowiska archeologicznego.

Dostępność obiektu dla zwiedzających. Zabytek dostępny.

Autor noty, oprac. Donata Trenkler, OT NID we Wrocławiu, 25-02-2021 r.

Rodzaj: grodzisko

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_A_02_AR.28983, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_02_AR.3156261