Historia

Stanowisko znane co najmniej od lat 20. XX w. (lustracja stanowiska przez H. Reinecke’go), badania sondażowe w 1963 r. pod kierunkiem J. Olczaka, w 1992 r. powierzchniowe w ramach AZP.

Wpisane do rejestru zabytków dnia 20.12.1967 r.

Opis

Lokalizacja. Położone na wydłużonym wzgórzu morenowym, w odległości ok. 400 m na półn. wsch. od skraju wsi, ok. 100 m od brzegu jeziora Wielkiego, w zakolu strumienia Kocuń.

Charakterystyka. Grodzisko pierścieniowate zachowane w części zach. i wsch., część poł. zniszczona podczas budowy drogi. Pierwotna wielkość grodziska wynosiła u podst. 48 x 60 m, wys. wału od poziomu łąk 2,5 m, od poziomu majdanu 2 m.

W trakcie badań sondażowych wykonano plan warstwicowy. Odkryto 19 fragmentow naczyń kultury łużyckiej, fragmenty naczyń wczesnośredniowiecznych bez śladów obtaczania i górą obtaczane, całkowicie obtaczane i stalowoszare, fragmenty polepy, fragmenty nieokreślonych przedmiotów żelaznych i fragmenty ceramiki chronologiczne nieokreślonej.

Dostępność. Ogólno dostępny.

Oprac. Marek Wróbel, NID, SPT „Zespół pałacowo-parkowy” w Trzebinach, 19.05.2021 r.