Historia obiektu

Archeolodzy nie są zgodni co do datowania obiektu. Chronologia grodziska była/jest określana na X/XI-XII w., XI-XII w., i XII-XIII w. Rozbieżności można wyjaśnić podejmując weryfikacyjne badania wykopaliskowe.

Opis obiektu

Usytuowanie zabytku:

Stanowisko archeologiczne jest zlokalizowane w lesie, w obrębie mezoregionu Równiny Chojnowskiej, około 420 m na wschód od północnej części wsi, na krawędzi wzniesienia o wysokości 171,6 m n.p.m., u podnóża którego płynie potok Uszewnica – dopływ Wierzbiaka.

Opis stanowiska:

Obiekt został założony na planie nieforemnego owalu o średnicy ok. 36 m. Majdan jest otoczony wałami o wysokości zewnętrznej do 8 m, wewnętrznej do 1 m. Najlepiej zachowały się odcinki: zachodni i południowo-zachodni. Powierzchnia majdanu jest nierówna. Obniża się ku wschodowi, a różnica poziomów wynosi około 1,5 m. Grodzisko jest częściowo zniszczone.

Stan i wyniki badań archeologicznych:

Pierwsze wzmianki o grodzisku w Czarnkowie pochodzą z XIX wieku. Pod koniec XIX w. A. Langenhan (za notatką Johanna Georga Knie z 1845 r.) podał informację o znaleziskach urn i broni w obrębie niszczejących pozostałości zamku zlokalizowanego na Fuchsberge koło Czerszkowa. Przed 1930 r. Max Hellmich przeprowadził oględziny obiektu, publikując informację o nim pod nazwą miejscowości Tschierschkau. Badacz stwierdził, że stanowisko jest mocno zniszczone przez wybieranie ziemi. Uznał obiekt za relikty wczesnohistorycznego założenia obronnego

W latach: 1962, 1965 i 1966 na zlecenie Konserwatora Zabytków Archeologicznych we Wrocławiu przeprowadzono oględziny obiektu, wykonano opis i sporządzono plan. Podobno pozyskano ułamki ceramiki wczesnośredniowiecznej i średniowiecznej.

W 1984r. w czasie realizacji weryfikacyjno-poszukiwawczych badań Archeologicznego Zdjęcia Polski Czesław Francke opracował kartę ewidencyjną stanowiska archeologicznego i znalazł dwie grudki polepy.

Dostępność obiektu dla zwiedzających. Zabytek dostępny.

Autor noty: oprac. Donata Trenkler, OT NID we Wrocławiu, 8-04-2021 r.