Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

grodzisko, st. 5 - Zabytek.pl

Adres
Głoska

Lokalizacja
woj. dolnośląskie, pow. średzki, gm. Miękinia - obszar wiejski

Grodzisko w Głosce-Gąsiorowie jest przykładem późnośredniowiecznego założenia obronnego typu „dwór na kopcu” (motte).

Usytułowanie i opis

Stanowisko położone jest w obrębie mezoregionu Pradoliny Wrocławskiej, ok. 200 m na północny-wschód od zespołu pałacowo-folwarcznego w Gąsiorowie – przysiółku Głoski, przy drodze Głoska - Księginice. 

Grodzisko w Głosce-Gąsiorowie zachowało się jako założony na planie czworokąta z zaokrąglonymi narożami nasyp o wymiarach: u podstawy 24 x 35 m, na górze 18 x 26 m. Wysokość kopca wynosi około 4 m. Kopiec zlokalizowany w centrum dużego plateau o wymiarach 80 x 125 m, jest otoczony fosą szerokości od 5-6 m. Od północy, wschodu i zachodu plateau jest otoczone zewnętrzną fosą szerokości 8-18 m.

Historia

Pierwsze wzmianki o Ganserow pojawiają się w 1342 roku, gdy bracia Paszko i Andrzej z Gorsepcowicz sprzedali las Ganserow braciom Janowi i Henrykowi zwanym Walach. W latach 1349-1352 dobra należały do Peszka de Goczepcowitz. Po 1352 roku część majątku została sprzedana Popponowi Haugwitz oraz Grzegorzowi de Zabor. Później dobra również często zmieniały właścicieli. Według danych archeologicznych w XIV wieku musiało istnieć krótkotrwale użytkowane założenie obronne. W czasie wojny trzydziestoletniej Gasiorów został zniszczony. W 1786 właścicielem dóbr został hrabia Carl Georg von Hoym. W rękach rodziny von Hoym majątek pozostawał do połowy XIX wieku.

Stan i wyniki badań

Grodzisko w Głosce-Gąsiorowie było znane w XIX wieku. Wielokrotnie przeprowadzano badania powierzchniowe i oględziny: 1888 rok – Alwin Langenhan i M. Zimmer, przed 1930 rokiem – Max Hellmich, 1957 rok – Stanisław Siedlak, 1965 rok – Mieczysław Kaczkowski, W latach 1969 i 1971 Tadeusz Nawrolski i Ryszard Rogosz wykonali badania wiertnicze. W 1975 roku badania sondażowe prowadził Antoni Pawłowski. W 1995 roku w ramach Archeologicznego Zdjęcia Polski stanowisko było badane powierzchniowo przez Karola Bykowskiego.

W trakcie badań sondażowych prowadzonych na majdanie grodziska odkryto warstwę kulturową zawierającą gruz ceglany i grudki wapiennej zaprawy oraz warstwę nasypową miąższości ponad 2 m. Zbliżone wyniki uzyskano również w trakcie badań wiertniczych. Archeolodzy uważają, ze założenie obronne miało charakter jednofazowy i było krótko użytkowane. Badania przyniosły również odkrycia w postaci ułamków ceramiki.

Zabytek jest dostępny. Przez Głoskę-Gasiorów przebiega dodatkowa (czerwona) nitka Rowerowego Szlaku Odry o nazwie Przyodrzański Szlak Rowerowy. 

Oprac. Donata Trenkler, OT NID we Wrocławiu, 28.11.2018 r.

Rodzaj: grodzisko

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_A_02_AR.30239, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_02_AR.3035887