Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

grodzisko, st. 6 - Zabytek.pl

Adres
Głoska

Lokalizacja
woj. dolnośląskie, pow. średzki, gm. Miękinia - obszar wiejski

Grodzisko w Głosce jest przykładem późnośredniowiecznego założenia obronnego typu „dwór na kopcu” (motte).

Usytułowanie i opis

Stanowisko położone jest w obrębie mezoregionu Pradoliny Wrocławskiej, ok. 330 m na północ od centrum wsi, na wschód od folwarku, przy drodze Głoska – Brzeg Dolny.

Grodzisko w Głosce zachowało się jako założony na planie prostokąta z zaokrąglonymi narożami lub owalu nasyp o wymiarach: u podstawy 58,5 x 60 m, na górze 40 x 46 m. Wysokość kopca wynosi 3-3,5 m. Jest otoczony fosą szerokości od 11-20 m i zewnętrznym wałem szerokości do 15 m i wysokości do 3,5 m. Zachodnia część założenia została zniszczona w trakcie budowy drogi do Brzegu Dolnego. Na południe od kopca rozciąga się podgrodzie. We wschodniej części majdanu w XVIII-XIX wieku wzniesiono pałac i niewielki budynek, które obecnie nie istnieją.

Historia

Najwcześniejsza wzmianki o wsi Glosk pojawia się w 1326 roku. Książę Henryk VI zwolnił wówczas z ciężarów dobra Elżbiety wdowy po Hougerze Kummerow zlokalizowane we wsi Glosk. W kolejnych latach informacje o wsi pojawiają się dość często w kontekście zmian właścicieli, którymi byli m.in. Jan Tutte, Poppon i Jan Haugwitz, Henczelin Prittwitz. Konrad Sommerfeld, Piotr Falkenhain. W 1500 roku właścicielami stają się von Salischowie. W czasie wojny 30-letniej wieś zostaje zniszczona. W 1786 majątek przechodzi w ręce hrabiego Carla Georga von Hoym. Archeolodzy datują okres funkcjonowania założenia obronnego na XIV-XV wiek, potem w tym samym miejscu w XVIII wieku kolejni właściciele wznieśli pałac.

Stan i wyniki badań

Około 1930 roku Max Hellmich przeprowadził oględziny obiektu. W 1964 roku A. Liwoch i Mieczysław Kaczkowski badali grodzisko powierzchniowo. W 1969 i 1971 roku Tadeusz Nawrolski i Ryszard Rogosz wykonali badania wiertnicze. W 1975 roku badania sondażowe prowadził Antoni Pawłowski. W 1977 roku stanowisko inwentaryzował Ludwik Kamiński. W 1995 roku w ramach Archeologicznego Zdjęcia Polski grodzisko było badane powierzchniowo przez Karola Bykowskiego.

W wyniku badań wiertniczych ustalono, że na warstwie sztucznego nasypu zalega poziom z okruchami cegieł i grudkami zaprawy wapiennej, na którym znajduje się warstwa niwelacyjna uformowana pod budowę pałacu. Badania sondażowe przyniosły odkrycia w postaci ułamków ceramiki barwy stalowoszarej i kremowej, fragmentów cegieł palcówek oraz przedmiotów z metalu. 

Zabytek jest dostępny. Przez Głoskę przebiega dodatkowa (czerwona) nitka Rowerowego Szlaku Odry o nazwie Przyodrzański Szlak Rowerowy. 

Oprac. Donata Trenkler, OT NID we Wrocławiu, 28.11.2018 r.

Rodzaj: grodzisko

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_A_02_AR.30237, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_02_AR.2993526