Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

osada, st. 5 - Zabytek.pl

osada, st. 5


osada IV – V w. n.e. - epoka żelaza - okres wpływów rzymskich - kultur Janów

Adres
Janów

Lokalizacja
woj. opolskie, pow. brzeski, gm. Olszanka

Osada hutnicza we wsi Janów, użytkowana i zamieszkiwana w IV i V w.n.e.przez ludność kultury przeworskiej oraz młodszej fazie wczesnego średniowiecza w XII-XIII w.

n.e., jest archeologicznym reliktem informującym współczesnych o prahistorii Śląska. Jest ważnym materialnym źródłem pomnażającym naszą wiedzę o starożytnym osadnictwie produkcyjnym na Ziemi Brzeskiej. Na stanowisku tym w dymarkach z rudy darniowej wytapiano „łupy” żelazne – półprodukty do wyrobu przedmiotów żelaznych.

Usytuowanie i opis

Obiekt zlokalizowany jest na gruntach północnej terasy niewielkiego, bezimiennego cieku, około 1000 m na północ od pałacu we wsi, po zachodniej stronie drogi gruntowej prowadzącej ze wsi w kierunku NE ku torom kolejowym, około 200 m na południe od toru kolejowego z Opola do Wrocławia. 

Osada hutnicza położona jest na polach ornych rozciągających się na prawobrzeżnej, pofałdowanej i lekko wyniesionej piaszczysto-żwirowej terasie niewielkiego bezimiennego cieku, na działce gruntowej nr 12/7. Relikty tej pradziejowej i średniowiecznej osady zalegają pod warstwą orną, a artefakty archeologiczne głównie w postaci fragmentów naczyń glinianych i różnej wielkości kawałków żużli dymarkowych zostały odkryte na powierzchni pól. 

 

Historia

Stanowisko zostało odkryte w 1986 r. podczas badań powierzchniowych wykonywanych  w ramach Archeologicznego Zdjęcia Polski (AZP) przez badacza dr. Marka Bednarka z Instytutu Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Rozpoznanie powierzchniowe pozwala na określenie chronologii obiektu na koniec okresu rzymskiego oraz okres wczesnośredniowieczny. 

Stan i wyniki badań

Stanowisko archeologiczne – osada hutnicza, zostało odkryte w 1986 r. w ramach badań Archeologicznego Zdjęcia Polski. Powierzchniową penetrację pól przeprowadził dr M. Bednarek ze studentami, a kwerendę do badań wykonał prof. S. Pazda z Uniwersytetu Wrocławskiego. Na polu znaleziono kilkadziesiąt fragmentów naczyń glinianych i kawałki żużli dymarkowych. Na podstawie odkrytych zabytków prof. Stanisław Pazda określił, że osada była użytkowana pod koniec późnego okresu rzymskiego faza D (IV-V w.) przez ludność kultury przeworskiej oraz w młodszej fazie okresu wczesnośredniowiecznego (XII-XIII w.). Stanowisko niszczone jest głęboką orką. 

Stanowisko położone jest na gruntach prywatnych. Teren ogólnie dostępny.

Oprac. Krzysztof Spychała, OT NID Opole, 24.07.2019 r.

Rodzaj: osada

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_A_16_AR.4515, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_16_AR.1209543