Jest ważnym materialnym źródłem pomnażającym naszą wiedzę o starożytności Ziemi Brzeskiej. Na stanowisku tym w z rudy darniowej wytapiano „łupy” żelazne – półprodukty do wyrobu przedmiotów żelaznych.

Usytuowanie i opis

Usytuowanie zabytku: obiekt zlokalizowany jest na gruntach prawobrzeżnej terasy Potoku Przyleskiego, łagodnie opadającej do koryta rzeki, około 950 m na północny - zachód od kościoła we wsi, około 150 m na południowy - zachód od drogi z Pępic do Łukowic Brzeskich. 

Opis stanowiska: osada hutnicza położona jest na polach ornych rozciągających się na prawobrzeżnej, lekko wyniesionej piaszczystej terasie Potoku Przyleskiego, na działkach gruntowych nr 153-157 i sąsiednich. Relikty pradziejowej osady zalegają pod warstwą orną, a artefakty archeologiczne głównie w postaci licznych różnej wielkości kawałków żużli dymarkowych i nielicznych ułamków naczyń glinianych zostały odkryte na powierzchni pól. 

Historia

Stanowisko zostało odkryte w 1984 r. podczas badań powierzchniowych wykonywanych w ramach Archeologicznego Zdjęcia Polski (AZP) przez badacza dr. Marka Bednarka z Instytutu Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Rozpoznanie powierzchniowe pozwala na określenie chronologii obiektu na późny okres rzymski. 

Stan i wyniki badań

Stanowisko archeologiczne – osada hutnicza, zostało odkryte w 1984 r. w ramach badań AZP. Powierzchniową penetrację pól przeprowadził dr M. Bednarek, kwerendę do badań wykonał prof. S. Pazda z Uniwersytetu Wrocławskiego. Na polu znaleziono kilka fragmentów naczyń glinianych i liczne grudy żużli dymarkowych oraz kawałki ścianek pieców hutniczych. Na podstawie odkrytych zabytków prof. Stanisław Pazda określił, że osada była użytkowana przez ludność kultury przeworskiej pod koniec późnego okresu rzymskiego (IV w. n.e.). Artefakty archeologiczne zostały znalezione na powierzchni pól. Stanowisko niszczone jest głęboką orką.

Stanowisko położone jest na gruntach prywatnych. Teren ogólnie dostępny.

Oprac. Krzysztof Spychała, NID OT Opole, 25.06.2019 r.