dr. hab. Leszka Kajzera (Konserwator Zabytków Archeologicznych w Sieradzu). Finansowane przez PSOZ. Pierwszy sezon badań. Sporządzono plan sytuacyjno-wysokościowy stanowiska, wykonano 9 odwiertów o skoku 3 m ręcznym świdrem strzemiączkowym po osi wschód-zachód i wyeksplorowano wykop sondażowy nr I o powierzchni 3 m2 (2 x 1,5 m). Wstępnie rozpoznano stratygrafię obiektu. Pozyskano 97 ułamków ceramiki naczyniowej, 29 destruktów kości zwierzęcych i 8 bryłek polepy. Należy sądzić, że w późnym średniowieczu istniała tu, ustawiona zapewne centralnie na sztucznym nasypie, drewniana budowla obronno-rezydencjonalna z zagłębionym na około 0,9 m przyziemiem (realizująca prawdopodobnie „wieżowy” model siedziby rycersko-szlacheckiej). Jej otoczenie bezpośrednie przykrywał bruk z eratyków. Obiekt powstał około 1400 r. i był intensywnie używany w 1 połowie XV w., jego schyłek przypadł zapewne na 2 połowę tego stulecia, a być może na przełom 3 i 4 ćwierci. Wydaje się iż należy go łączyć z rodem Chodowskich herbu Paparona. Stanowisko powinno być zbadane wykopaliskowo zarówno ze względów poznawczych, jak i z powodu zagrożeń (wkopy rabunkowe naruszające strukturę nasypu). Materiały i dokumentacja przechowywane są w PSOZ w Łodzi Oddział w Sieradzu.

Opracowanie na podstawie:

http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Informator_Archeologiczny_badania/Informator_Archeologiczny_badania-r1996-t30/Informator_Archeologiczny_badania-r1996-t30-s274a/Informator_Archeologiczny_badania-r1996-t30-s274a.pdf