Usytułowanie i opis

Stanowisko położone jest w obrębie mezoregionu Pogórza Izerskiego, mikroregionu Wysoczyzny Siekierczyńskiej, na bazaltowym wzniesieniu o wysokości 230 m n.p.m., nad Czerwoną Wodą, w odległości ok. 1100 m na południe od rynku w Sulikowie, przy szosie z Sulikowa do Mikułowa w odległości około 650 m na wschód od Sulikowa. 

Grodzisko w Sulikowie założono na planie owalu. Wymiary majdanu 25 x 27 m. W północno- wschodniej części stanowiska zachował się podkowiasty wał długości 57 m, szerokości u postawy 6-8 m, wysokości wewnętrznej 3-5 m. Grodzisko jest częściowo zniszczone.

Historia

Gród w Sulikowie funkcjonował prawdopodobnie od IX do XI wieku i należał do zachodniosłowiańskiego plemienia Milczan. W okresie międzywojennym na terenie stanowiska zorganizowano plac zabaw. Pozostałością po nim może być stopień o wysokości 2 m od wewnętrznej strony wału.

Stan i wyniki badań

Stanowisko było znane już pod koniec XVIII wieku. Badano je, głównie powierzchniowo, od lat 20. XX wieku. W latach 1929, 1930, 1938, 1939, 1960, 1965 prowadzono badania powierzchniowe, w 1977, 1980, 1982 roku inspekcje konserwatorskie, w 1983 roku – badania Archeologicznego Zdjęcia Polski. W 1936 roku H. A. Schultz przeprowadził badania sondażowe. W ich trakcie z wykopu przez wał pozyskano fragmenty drewna, naczyń i kamienie bazaltowe. W 1961 roku odbyły się badania sondażowe na zlecenie Konserwatora Zabytków Archeologicznych we Wrocławiu. Uzyskano ułamki ceramiki, datowanej na IX-X wiek. Oprócz ceramiki w trakcie różnych badań odkrywano bryłki żelaznego żużla, fragmenty żelaznych dysz, żelazny nóż.

Oprac. Donata Trenkler, OT NID we Wrocławiu, 13.12.2018 r.