Usytuowanie i Opis

Kurhan jest położony ok. 400 m na zachód od zabudowań wsi Leszcanka, częściowo na polu uprawnym, w pozostałej partii w obrębie lasu młodnika. Znajduje się na stoku terasy wyższej doliny Wieprza, ok. 300 m na wschód w linii prostej od koryta  Kanału Wieprz-Krzna.

Kurhan posiada zachowaną wysokość ok. 1m i średnicę ok. 40 m. Przynajmniej połowa kopca jest niszczona intensywną orką, druga połowa korzeniami drzew młodnika. 

Historia

Stanowisko do niedawna mylnie lokalizowano na terenie Majdanu Krępkowskiego. W „Słowniku Geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowianskich“ została podana informacja o jednym dużym kurhanie i nieopodal niego – czterech mniejszych, położonych w Majdanie Krępkowskim. Stefan Nosek w latach 50. i  Stanisław Skibiński w latach 60. XX wieku powtórzyli tę informację,  wymieniając w Majdanie Krępkowskim „grupę pięciu kurhanów, cztery mniejsze i jeden duży“ . W 1964 r. S. Skibiński w katologu pracy „Zabytki powiatu chełmskiego“ wymienił już tylko dwa kurhany: pierwszy przy drodze polnej i przylegających działkach, średnicy ok. 20 m i wys. 1 m; drugi na polu ornym, ok. 0,5 km od wsi w kierunku zachodnim, o średnicy podstawy ok. 30 m i wysokości 1,5 m. Badacz podał, że na jednym z tych kurhanów w 1960 r. znaleziono fragment ceramiki wczesnośredniowiecznej.

Do rejestru zabytków woj. lubelskiego w 1969 r. został wpisany tylko jeden z wymienionych kopców (nr 2). Badania powierzchniowe w ramach Archeologicznego Zdjęcia Polski wykonane w 1984 r. wskazały cmentarzysko(?) złożone z dwu kurhanów datowanych na wczesne średniowiecze, oddalonych od siebie o ok. 170 m (kurhan nr 1 położony na NW od kurhanu nr 2). W 1985 r., w trakcie inwentaryzacji wykonanej przez Edmunda Mitrusa i Bogusława Okupnego, kurhan nr 2 był poważnie zagrożony orką, jego zachowana wysokość wynosiła ok. 1,3 m i średnica ok. 40 m, natomiast kopiec nr 1 (nie wpisany do rej. zab.) miał wysokości ok. 1 m, średnicę ok. 25 m i przecinała go droga polna. Badacze nie odnaleźli trzech innych kurhanów wymienionych w źródłach. Jak stwierdzili, kopce najprawdopodobniej już nie istnieją. 

Stan i wyniki badań

Stanowisko nie było badane wykopaliskowo.

Zabytek dostępny. 

Oprac.Ewa Prusicka, OT NID Lublin, 13-05-2020 r.