Usytuowanie i opis

Cmentarzysko kurhanowe jest usytuowane w południowo-wschodniej części miasta, w lesie o nazwie lokalnej „Uroczysko Borek”, przy drodze wyjazdowej w kierunku Hrubieszowa (ul. Hrubieszowska), ok. 200 m na zachód od granicy lasu i około 200 m na północny zachód od zabudowań Nadleśnictwa Borek. Leży na rozległym cyplu wchodzącym w dolinę rzeki Kacap. 

Opis stanowiska: Z 14 kurhanów, dobrze czytelnych  w terenie jeszcze w latach 60. XX w., zachowały się bardzo słabo 3-4 kopce do wys. ok. 0,20-0,30 m. Najlepiej zachowany ma wysokość względną ok. 0,30 m i średnicę ok. 10 m w. Jeden z kopców jest całkowicie rozkopany w wyniku działalności rabunkowej (?). Obszar stanowiska został częściowo zniszczony okopami i rowami strzeleckimi z czasów II wojny światowej. 

Historia

Stanowisko do literatury archeologicznej wprowadził w 1961 r. Stanisław Skibiński. W tym samym roku obiekt został uznany za zabytek i określony jako cmentarzysko kurhanowe z okresu średniowiecza. Zajmowało ono wówczas powierzchnię około 0,5 ha i składało się z 14 mogił kurhanowych. W 1973 r. Jerzy Gąsowski i Andrzej Kempisty określili chronologię zabytku na wczesne średniowiecze.  

Stan i wyniki badań archeologicznych

Badania powierzchniowe w ramach Archeologicznego Zdjęcia Polski wykonał w 1997 roku Stanisław Gołub. Badacz odnalazł zaledwie jeden bardzo zniszczony kopiec o średnicy ok. 10 m i wysokości 0,30 m pradziejowy lub wczesnośredniowieczny Jak stwierdził, pozostałe kopce uległy najpewniej zniszczeniu. Do takiego samego wniosku doszli Edmund Mitrus i Bogusław Okupny w trakcie oględzin stanowiska w 1984 r. Podczas  weryfikacji terenowej prowadzonej w 2011 r. dla potrzeb Narodowego Instytutu Dziedzictwa, udało się odnaleźć 3-4 słabo zachowane kopce.

Na cmentarzysku nie były prowadzone archeologiczne badania wykopaliskowe.

Zabytek dostępny dla zwiedzających.

oprac. Ewa Prusicka, OT NID Lublin, 18-04-2019 r.