Jest ważnym materialnym źródłem pomnażającym naszą wiedzę o starożytnym i średniowiecznym osadnictwie na Ziemi Opolskiej. Prawdopodobnie w starożytności na stanowisku tym z rudy darniowej w dymarkach wytapiano „łupy” żelazne – półprodukty do wyrobu  przedmiotów żelaznych.

Usytuowanie i opis

Obiekt zlokalizowany jest na gruntach położonych po wschodniej stronie niewielkiego cieku Chróścinki dopływu Prószkowskiego Potoku, na polach łagodnie opadających do koryta rzeczki, po północnej stronie szosy z Opola do Brzegu. Na działkach gruntowych nr 312/27, nr 308/25, nr 384/24, nr 23.

Opis stanowiska: osada położona jest na polach ornych rozciągających na lekko wyniesionej piaszczystej wschodniej terasie potoku Chróścinka. Okoliczny obszar poprzecinany jest licznymi ciekami i rowami dopływami Prószkowskiego Potoku. Starożytni osadnicy mając dostęp do rudy darniowej, drewna (pobliskie lasy) i wody wykorzystywali ten teren i w dymarkach przetapiali rudę na żelazo. Być może także osadnicy średniowieczni parali się produkcją żelaza. Relikty pradziejowej osady zalegają pod warstwą orną, a artefakty archeologiczne głównie w postaci kawałków żużli żelaznych i ułamków ceramiki zostały odkryte na powierzchni pól. 

Historia

Stanowisko zostało odkryte podczas badań powierzchniowych w 1983 r. prowadzonych w ramach Archeologicznego Zdjęcia Polski przez zespół archeologów pod kierunkiem Ewy Matuszczyk z Muzeum Śląska Opolskiego. Rozpoznanie powierzchniowe pozwala na określenie chronologii obiektu na późny okres wpływów rzymskich oraz wczesny i późny okres średniowieczny.

Stan i wyniki badań archeologicznych

Stanowisko archeologiczne – osada, zostało odkryte w 1983 r. w ramach badań Archeologicznego Zdjęcia Polski. Powierzchniową penetrację pól przeprowadził zespól archeologów pod kierunkiem E. Matuszczyk. Na polach znaleziono kilkadziesiąt fragmentów naczyń glinianych oraz kawałki żużli żelaznych. Na podstawie odkrytych zabytków mgr Karol Bykowski z Katedry Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego określił, że stanowisko było użytkowane przez ludność kultury przeworskiej w późnym okresie rzymskim (IV w. n.e.) jako hutnicza osada produkcyjna, a później w X-XI w. i XIV-XV w. przez osadników średniowiecznych. Stanowisko niszczone jest głęboką orką. 

Stanowisko położone jest na gruntach prywatnych. Teren ogólnie dostępny. 

Oprac. Krzysztof Spychała, NID OT Opole, 27.04.2020 r.