Stanowi cenne źródło do poznania obrządku pogrzebowego, najprawdopodobniej neolitycznej kultury ceramiki sznurowej.

Usytuowanie i Opis

Kurhan jest położony około 2 km na zachód od kościoła w Kryłowie i  około 500 m na zachód w linii prostej od kapliczki św. Mikołaja w Kolonii Kryłów, przy drodze Kryłów-Mircze, na posesji prywatnej.  Znajduje się na krawędzi małej doliny bezimiennego cieku, lewego dopływu Bugu. 

Zachowana wysokość wzgledna  kurhanu wynosi ok. 1,5 m, zaś średnica ok. 20 m. Teren jaki zajmuje jest obecnie wyłączony z upraw rolnych i pozostaje nieużytkiem jako pastwisko. 

Historia

Pierwotnie istniały dwa kopce ziemne, ale jeden z nich uległ całkowitemu zniszczeniu na skutek prac rolnych. Zachowany kurhan przed laty został częściowo zniwelowany na skutek orki. Dziś pozostając nieużytkiem, jedynie naturalna erozja gleby powoduje nieznaczne jego zniszczenia.

Stan i wyniki badań

Stanowisko nie było badane wykopaliskowo.

Badania powierzchniowe AZP na stanowisku przeprowadziła w 1998 roku  Ewa Banasiewicz. Badaczka stwierdziła niszczenie nasypu kurhanowego orką. Na jego powierzchni nie zarejestrowała zabytków ruchomych. Na podstawie pozyskanych zabytków z nieistniejącego kurhanu (rolnicy wyorali 2 topory kamienne, 2 rdzenie krzemienne, sierp krzemienny i krzemienne narzędzie retuszowane) można sądzić, że zniszczony, jak i zachowany kurhan, to mogiły ze schyłkowego okresu neolitu, związane z koczowniczo-pasterskim ludem kultury ceramiki sznurowej.

Dostęp po uzgodnieniu z właścicielem posesji, na terenie której jest zlokalizowany kurhan. 

Oprac. Ewa Prusicka, OT NID Lublin, 25-05-2018 r.