Ten z kolei powstał w miejscu gotyckiego zamku obronnego z połowy XV stulecia.

W XV stuleciu powstał w tym miejscu zamek obronny. Wybudował go prawdopodobnie kasztelan łęczycki Tomasz Doliwita Sobocki. Po tej budowli pozostały fragmenty murów i sześciobocznej wieży stanowiące podwaliny następnych budowli.

W XVI wieku zamek został przebudowany na dwór szlachecki w stylu renesansowym przez potomków rodu Sobockich. Około połowy XVIII stulecia dobra sobockie kupił Wincenty Zawisza – łowczy łęczycki i szambelan króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. W rękach Zawiszów pozostawały one przez trzy kolejne pokolenia. Obecnie park otaczający pałacyk nosi imię Artura Zawiszy – powstańca listopadowego, straconego przez władze carskie za działalność patriotyczną, wnuka Wincentego.

Dobra sobockie skonfiskowano, ale wykupił je brat Artura, August. To właśnie on przebudował dwór na pałacyk w stylu neogotyckim. Dobudował też ośmioboczną. Pałacyk wyglądał jak zamek i choć nie pełnił żadnej funkcji obronnej, zaczęto go też tak nazywać.

W 1890 roku teren ten zakupił Artur Stokowski, który otoczył budowlę parkiem krajobrazowym w stylu angielskim. Natomiast w 1927 majątek przeszedł w ręce Przegalińskich. Po II wojnie światowej majątek rozparcelowano. Część przeznaczono na PGR, część na państwową stadninę koni. W pałacu zorganizowano wielorodzinny budynek mieszkalny. Obecnie własność prywatna.