Historia

Pierwotny, renesansowy dwór powstał zapewne w XVI w. Piętrową budowlę założoną na rzucie prostokąta, murowaną z kamienia i cegły, przebudowano w XVII-XVIII w. w duchu baroku. Kolejna przebudowa, przeprowadzona w 1863 r. dla von Sembacha, polegała na dostawieniu dwóch bocznych skrzydeł. Budowla uzyskała wówczas plan podkowy. W 1893 r. z inicjatywy Arthura von Strachwitza, powstała reprezentacyjna klatka schodowa wkomponowana między skrzydła. Park krajobrazowy założono w 1 poł. XIX w. na bazie wcześniejszej kompozycji regularnej. Po II wojnie światowej pałac był siedzibą nadleśnictwa, później należał do PGR, działało w nim technikum rolnicze, a od 1974 r. – Państwowy Dom Dziecka. Obecnie jest własnością prywatną.

Opis

Park krajobrazowy o pow. 26 ha, rozległe polany na pn. i pd. od rezydencji. Po zach. stronie staw. W drzewostanie dominują gatunki liściaste: dąb bezszypułkowy, klon zwyczajny, klon jawor, grab pospolity i jesion wyniosły. Wiek kilku drzew oceniono na 150-200 lat. Do najcenniejszych okazów należą platany klonolistne i 200-letni cypryśnik błotny w pd.-zach. części parku.

Dostęp do zabytku ograniczony. Własność prywatna.

oprac. Anna Jackiewicz, OT NID w Zielonej Górze, 14-11-2017 r.