Historia

Według tradycji Święty Wojciech jest miejscem lokacji eremu benedyktyńskiego, założonego w 1001 r. przez Bolesława Chrobrego. Łączy się je z męczeńską śmiercią w 1003 r. Pięciu Braci Męczenników, kanonizowanych rok później przez papieża Jana XVIII. Po raz pierwszy wieś i kościół wzmiankowano w 1259 r. jako villa sancti Adalberti. Prawdopodobnie już w tym czasie wieś była własnością biskupią. W 1476 r. wspomniano miejscowego kapłana Mikołaja, a w 1518 r. potwierdzono przynależność kościoła do parafii międzyrzeckiej. W okresie reformacji, w  latach 1580-1603, świątynia należała do protestantów. Podczas wizytacji przeprowadzonej w 1724 r. stwierdzono, że drewniany kościół jest w bardzo złym stanie. Zapewne z tego powodu, około 1790 r. wybudowano nowy, w konstrukcji szachulcowej. Umieszczono w nim wcześniejsze, późnogotyckie dzwony. Po konfiskacie dóbr kościelnych w 1798 r. wieś została przejęta przez państwo pruskie, a następnie Rzeszę Niemiecką. W latach 1807-1815 należała do Księstwa Warszawskiego. Po II wojnie światowej kościół poświęcony w 1949 r. włączono do parafii pw. Jana Chrzciciela w Międzyrzeczu, a następnie do nowoutworzonej parafii pw. Świętego Wojciecha. W l. 60. XX w. naprawiono dach i uzupełniono ubytki w wypełnieniu konstrukcji szkieletowej, w l. 80. XX w. wymieniono stolarkę okienną i podłogę, a w l. 90. XX w. dach pokryto blachą. Na pocz. XXI w. przeprowadzono gruntowny remont świątyni.

Opis

Kościół usytuowany w środkowej części wsi, przy skrzyżowaniu lokalnych dróg. Niewielki plac przykościelny otoczony murem, niegdyś cmentarz, przylega do skarpy opadającej w kierunku rzeki Obry. Świątynia wzniesiona w konstrukcji szkieletowej, salowa, założona na rzucie prostokąta zamkniętego trójbocznie od pd., z czworoboczną wieżą od północy. Korpus główny nakryty dachem dwuspadowym, załamanym od pd., wieża z baniastym hełmem zwieńczonym latarnią. Zachowany jeden z dzwonów ufundowanych w XVII w.

Dostęp do zabytku ograniczony. Możliwość zwiedzania po wcześniejszym uzgodnieniu telefonicznym.

oprac. Anna Jackiewicz, OT NID w Zielonej Górze, 16-11-2017 r.