Z tym niespotykanym klimatem można obcować zarówno podczas zwiedzania Muzeum, jak i biorąc udział w wydarzeniach kulturalnych, edukacyjnych i komercyjnych, które mają miejsce w placówce.

DO ZWIEDZANIA:

- budynek Walcowni Cynku z zachowaną oryginalną elewacją i posadzką,

- ciąg technologiczny Walcowni Cynku (m.in. piece, walcarki, maszyny parowe),

- wystawa poświęcona napędom,

- wystawa motocykli z lat 1903-1980.

HISTORIA

Budynek Walcowni Cynku został oddany do użytku w 1904 roku. Stanął obok huty ,,Bernhardi'' - był częścią do kompleksu hutniczego w Katowicach-Szopienicach należącego do ,,Spadkobierców Gieschego". Wybudowana hala główna miała 91 metrów długości i 20 metrów szerokości oraz pomieszczenie maszynowni o długości 70 metrów i szerokości 6 metrów. W latach 1915-1917 dobudowano nową halę, wydłużając obiekt o kolejne 91 m w kierunku zachodnim.

Po przyłączeniu Śląska do Polski, Walcownia Cynku znalazła się po stronie polskiej. Właściciele - w tym czasie ,,Giesche S.A."- odprzedali zakład holdingowi Silesian-American Corporation (S.A.C.O.), jednak w trakcie II Wojny Światowej wykupili udziały.

Po 1945 roku, w ramach nacjonalizacji, Walcownia stała się częścią Zakładów Cynkowcy Szopienice, które przeistoczyły się w Zakłady Hutnicze Szopienice, a następnie w Hutę Metali Nieżelaznych Szopienice. W 2002 roku, po prawie 100 latach pracy ostatecznie zakończono produkcję w Walcowni Cynku.

W 1904 roku w Walcowni Cynku wyprodukowano 6 901 ton blach cynkowych. Dla porównania - w 1980 roku - 15 441 ton, a w 1999 roku - 750 ton.

W 2013 r. niszczejący budynek zakupiony został przez Fundację Ochrony Dziedzictwa Przemysłowego Śląska, która po 3 latach odbudowy i zabezpieczania budynku uruchomiła Muzeum Hutnictwa Cynku WALCOWNIA.

KONTAKT:

http://www.walcownia.org