Historia

Pałac, wg informacji na tablicy inskrypcyjnej umieszczonej na elewacji, wzniesiony został w 1846 roku dla Wilhelma Oswalda von Reibnitza przez mistrza budowlanego, przyjaciela rodziny, Rudolpha v. Rosenberg-Lipinskiego. W posiadaniu rodziny von Reibnitz Jędrzychowice znajdowały się od roku 1778. Na terenie majątku stała już wówczas siedziba szlachecka. Nowy pałac wzniesiono z wykorzystaniem murów wcześniejszej siedziby.  W roku 1869 majątek przeszedł na własność rodu von Paczensky, następnie od 1886 do 1945 roku znajdował się w posiadaniu rodziny von York, włączony do majoratu w Oleśnicy Małej. W latach 60. XX w. przeprowadzono zmiany we wnętrzu pałacu, założono nowe schody w klatce schodowej oraz przemurowano belweder. W ostatnim czasie pałac poddany został kompleksowym pracom remontowym i konserwatorskim. 

Opis

Pałac usytuowany jest w płn.-wsch. części rozległego zespołu pałacowo-folwarcznego, położonego w środkowej części miejscowości. Fasadą zwrócony na południe, poprzedzony jest podjazdem z zachowanym basenem fontanny. Po północnej i zach. stronie pałacu założono niewielki park.  Pałac murowany, tynkowany z detalem architektonicznym wykonanym w tynku. Wzniesiony na planie prostokąta z centralnym ryzalitem w elewacji tylnej oraz pseudoryzaliem w elewacji frontowej, poprzedzonym szerokimi jednobiegowymi schodami wyrównawczymi. Dwukondygnacyjny, podpiwniczony, kryty dachem 4-spadowym z belwederem. Elewacje wysokiej partii piwnic boniowane, w kondygnacji wyższych gładko tynkowane, dzielone szerokim profilowanym gzymsem międzykondygnacyjnym oraz opaskami. Otwory okienne prostokątne, w ryzalicie zamknięte łukiem pełnym, ujęte szerokimi profilowanymi opaskami. Fasada 9-osiowa, symetryczna z trójosiowym pseudoryzalitem środkowym, w obu kondygnacjach rozczłonkowanym pilastrami o toskańskich głowicach; w dolnej kondygnacji trzony pilastrów zdobione prostokątną płyciną, w górnej kanelowane.  Na parterze pseudoryzalitu prostokątny podcień, w kondygnacji II porte- fenetre z balkonem o ażurowej żeliwnej balustradzie. Jednokondygnacyjny trójosiowy ryzalit w elewacji tylnej, o wysokich otworach okiennych, zwieńczony został trójkątnym naczółkiem. Dwukondygnacyjna sala balowa usytuowana w trakcie tylnym, rozszerzona o ryzalit, przykryta jest belkowym stropem.

Własność prywatna.

Oprac. Maria Czyszczoń, OT NID we Wrocławiu, 17.03.2016 r.