Pierwszym pastorem, od 31 V 1896 roku, był Johannes Eduard Karl Lutze. Wybudowany staraniem społecznego komitetu budowy pod przewodnictwem Johannesa Oscara Kupferschmidta i ww. pastora. Kościół poświęcony 6 X 1899 r. - wybudowany został w stylu neogotyckim, według projektu Gotthilfa Ludwiga Möckela. Patronat nad budową objęła cesarzowa Augusta Wiktoria, małżonka Wilhelma II, obecna przy położeniu kamienia węgielnego, jak i przy poświęceniu kościoła. Od początku kościół pełnił funkcję świątyni garnizonowej dla pułku elitarnej cesarskiej kawalerii pruskiej (tzw. "Czarni Huzarzy") stacjonującej w koszarach przy ul. Słowackiego (Am Hochstreisß). Ciekawy zespół witraży przedstawia sceny z życia Chrystusa - ufundowane przez cesarzową Augustę Victorię, żonę Wilhelma II. Witraże powstały w pracowni Ferdynanda Müllera z Quedlinburga w 1899 roku , na co wskazuje sygnatura na witrażu przedstawiającym Jezusa i Samarytankę (Gestift v.Consul Heinrich Br. in Danzig 1899) i na witrażu w zakrystii (Jezus w Świątyni Jerozolimskiej) (Ferdynand Müller Glasmalerei Quedlinburg 1899). Kościół wyposażony jest w 39 głosowe organy (z elektryczną trakturą), wybudowane przez firmę E. Kemper & Sohn z Lubeki. Instrument posiada kontuar wolnostojący przed prospektem, znajdujący się po lewej stronie chóru. Kościół ten jako jeden z niewielu gdańskich kościołów "przeżył" działania wojenne i po wojnie został przekazany Wojsku Polskiemu. W wyniku przemian politycznych po wyborach w 1989 roku, Biskup Polowy 28 marca 1991 r. ustanowił Personalną Parafię Wojskową. 1 lipca 2009 r., powstała Parafia Wojskowo-Cywilna pod wezwaniem Matki Odkupiciela, wydzielona z Parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Gdańsku.