Wokół znajdują się relikty folwarku i zdziczały park, założony na skarpie nad doliną Bobrzycy i przecięty aleją lipową prowadzącą ku północy do pałacu.

Historia

Renesansowy dwór w ówczesnych Niwinach Dolnych (Nieder Mittlau) został znacznie przebudowany w 1757 r., zapewne dla władającego wówczas wsią Heinricha Wilhelma von Briesena, otrzymując barokową formę. W pocz. XX w. został rozbudowany o skrzydło zachodnie. Dwór był remontowany w 1991 r. Obecnie pełni rolę domu mieszkalnego. Wokół obiektu założony został park krajobrazowy, łączący go obsadzoną lipami aleją spacerową ze znajdującym się na północ barokowym pałacem (ruiną). 

Opis

Dwór usytuowany jest w południowo-zachodniej części miejscowości, na rozległej skarpie ograniczonej od zachodu doliną Bobrzycy, a od wschodu drogą prowadzącą w kierunku Iwin. Pierwotnie otaczały go zabudowania gospodarcze, skupione wokół rozplanowanego na południe od dworu czworobocznego dziedzińca – obecnie w większości niezachowane. Jest to wolnostojący, dwukondygnacyjny budynek, murowany z kamienia i cegły, oparty na planie litery „L” i złożony z osadzonych na cokole trzonu oraz krótkiego skrzydła zachodniego. Jego zwarta bryła nakryta została zespołem wielopołaciowych dachów mansardowych z neobarokowymi lukarnami, kryjących mieszkalno-użytkowe poddasze. Elewacje otynkowano w pocz. XX w. w schemacie ramowym, dekorację ograniczając do geometrycznych płycin pomiędzy oknami obu kondygnacji. Wzdłuż zachodniej elewacji skrzydła dostawiono taras, wsparty na okrągłych filarach. Umieszczone od południa główne wejście do budynku poprzedzone zostało murowanymi schodami o trapezowym narysie. Prostokątny otwór drzwiowy ujęto w piaskowcowy portal z uszakami i segmentowym, otwartym naczółkiem oraz zwornikiem z inskrypcją i datą 1757, odnoszącą się do barokowej przebudowy obiektu. Prostokątne w większości otwory okienne osadzone zostały w prostych kamiennych oprawach z podokiennikami. Wewnątrz na krótszej osi trzonu znalazła się głęboka sień z przechodem, poprzedzająca zlokalizowaną w tylnym trakcie klatkę schodową. Część pomieszczeń parteru w tej części budynku przykryta została kolebkami. Przed fasadą dworu urządzony został wachlarzowy podjazd z kamiennym obmurowaniem.

Budynek dostępny z zewnątrz bez ograniczeń. Wnętrza nieudostępniane.

Oprac. Piotr Roczek, OT NID we Wrocławiu, 2.03.2019 r.