Historia

Potwierdzone informacje o kościele w Bogdanowie (do 1945 – Neuhof) pochodzą z wizytacji kościelnej z 1638 r., w którym mowa jest o opuszczonej świątyni, której wnętrze było zniszczone. Z 1616 r. pochodzi inna informacja, z której wynika, że kościół w Bogdanowie miał zostać przyłączony do parafii w Kostomłotach. W sprawozdaniu wizytacyjnym z lat 1651/52 opisany został kościół w konstrukcji szachulcowej. W kolejnym protokole z lat 1666/1667 r. budowla kościelna zostaje określona jako kościółek wzniesiony na wzór domowej kaplicy, murowany i pięknie odnowiony, z piękną wieżą i dzwonnicą, z ołtarzem poświęconym Wniebowzięciu Marii, wspomniane zostały też naczynia liturgiczne. W 1830 r. i 1845 r. wymienia się kaplicę, w której odprawiane były nabożeństwa przez księdza z Osieka. Powyżej podane informacje odnosiły się wyłącznie do kaplicy znajdującej się w prepozyturze w Bogdanowie, należącej do konwentu lubiąskiego. Z inicjatywy właścicieli dóbr w Bogdanowie – rodziny von Kramsta, w 1867 r. w otoczeniu cmentarza wzniesiona została istniejąca do dziś katolicka kaplica, obecnie kościół filialny, pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny.

Opis

Zespół kościoła filialnego pw. Matki Bożej Anielskiej z cmentarzem położony jest przy głównej drodze wiejskiej, po jej południowej stronie, w środkowej części wsi. Kościół pw. Matki Bożej Anielskiej - to budowla neobarokowa, murowana z cegły i tynkowana. Kościół nie jest orientowany, wzniesiony został na osi północny-zachód – południowy wschód. Założony został na planie prostokąta, nakryty ceramicznym dachem dwuspadowym, z trójkondygnacyjną wieżą na rzucie kwadratu od północnego zachodu, z dachem czterospadowym. Elewacje kościoła są gładko tynkowane, artykułowane pasami gzymsowymi. Wejście główne do świątyni znajduje się w północno-zachodniej elewacji wieży, ujęte portalem zwieńczonym półokrągłym naczółkiem. Elewacje boczne są 3-osiowe; otwory okienne zamknięte łukami pełnymi. Wnętrze kościoła salowe, z drewnianą emporą muzyczną od północnego zachodu. Najważniejsze elementy wyposażenia kościoła: wtórnie zestawiony ołtarz główny z obrazem przedstawiającym Wniebowstąpienie NMP z 1851 r., autorstwa Raphaela Schalla, który pochodzi z kościoła parafialnego w Osieku; drewniane antependium neoromańskie, ok. 1880 r.; barokowe rzeźby ołtarzowe – św. Florian i św. Jadwiga, ok.1680 r., wykonane przez lubiąski warsztat rzeźbiarski, konserwowane i uzupełniane ok. 1910-20; organy neoklasycystyczne, ok. 1920 r.; empora organowa ok. 1920 r. Na zewnętrznej, południowej ścianie kościoła neogotycki, okazały nagrobek rodziny von Wietersheim, wykonany z piaskowca z marmurowymi tablicami umieszczonymi w sześciu arkadach, z lat 1891-1920 r. Kościół otoczony jest cmentarzem, pierwotnie symultanicznym, założonym w 1. poł. XIX w., na rzucie zbliżonym do prostokąta, otoczony murem z łupka granitu i częściowo cegły; od głównej bramy do kościoła prowadzi aleja kasztanowców.

Zabytek dostępny.

oprac. Bogna Oszczanowska, OT NID we Wrocławiu, 19-10-2017 r.