Częściowo zajął miejsce siedemnastowiecznego ogrodu włoskiego.

Malowniczy park w umiarkowanym stopniu zachował swój oryginalny charakter i nie uległ znacznemu przekształceniu. W drugiej połowie XX w. w północno-zachodniej części parku zlikwidowano górny staw, a na jego północno-wschodnim obrzeżu wniesiono budynek biurowo-administracyjny, obecnie jest tu hotel.

W parku rośnie wiele gatunków drzew i krzewów: jesiony, dęby, wiązy szypułkowe, kasztanowce, klony zwyczajne, sosna wejmutka, lipy drobnolistne oraz akacje. W 2001 roku założenie parkowe wpisane zostało do rejestru zabytków. Obecnie park nosi nazwę im. Rodziny Wiłkomirskich.

Na skraju parku, przy ul. Tuwima uwagę zwraca dworek. Majków bowiem przez wiele wieków był podkaliską wsią i stanowił własność znanych rodów szlacheckich. Pod koniec XVIII wieku stanął tu murowany parterowy dworek, który później był rozbudowywany. Obecnie jest budynkiem z użytkowym poddaszem, przykrytym mansardowym dachem. Front jego zdobi czterokolumnowy neoklasycystyczny portyk. Po południowej stronie dworku znajduje się ozdobiony trzema kolumnami ganek, z facjatką zwieńczoną barokowym szczytem. Po gruntowym remoncie wykonanym na początku XXI w., w dworku siedzibę ma Filia nr 7 Miejskiej Biblioteki Publicznej im. A. Asnyka w Kaliszu oraz kaliska Delegatura Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Poznaniu. Nieopodal dworku zachowały się dawne domy robotników folwarcznych.