Historia obiektu

Kościół w Wietrznie wzniesiono w 1752 r., częściowo z elementów rozebranej wcześniejszej świątyni. W 1761 r. dokonano konsekracji. W 1880 r. Leon Wróblewski wykonał polichromię wnętrza. W 1906 r. świątynię gruntownie wyremontowano, wymieniono pokrycie z gontu na blachę ocynkowaną i powiększono otwory okienne prezbiterium i nawy, nadając im ostrołukową formę. Podczas kolejnego remontu w l. 80. XX w. wzmocniono konstrukcje budowli, wymieniono podwaliny i szalunek, przywrócono pierwotny kształt okien oraz przeprowadzono kompleksową konserwację wyposażenia: ambony i ołtarzy oraz polichromii. W l. 2006-2007 wymieniono oszalowanie ścian i przywrócono gontowe pokrycie dachu,  w kolejnych latach wykonywano, sukcesywnie, prace konserwatorskie przy wyposażeniu kościoła.

Opis obiektu

Kościół usytuowany jest w środku wsi, w pobliżu lokalnej drogi, na wsch. stoku wzgórza opadającego ku dolinie rzeki Jasiołki. Obejście obwiedzione jest niskim murem ogrodzeniowym; w bezpośrednim sąsiedztwie znajduje się cmentarz parafialny rozdzielony lokalną drogą na dwie części.

Kościół wzniesiono jako orientowany, z nawą na rzucie zbliżonym do kwadratu i przylegającą do niej na całej długości wąską kruchtą, nieco węższym od nawy, zamkniętym trójbocznie prezbiterium z prostokątną zakrystią od pn. oraz wieżą od zach. z obszerną kruchtą w przyziemiu i przylegającym do niej niewielkim przedsionkiem. Prostopadłościenną bryłę kościoła, z prezbiterium i nawą tej samej wysokości, przykryto dachem dwuspadowym o wspólnej kalenicy, opadającym nad kruchtę po pn. stronie nawy, nad prezbiterium trójpołaciowym. Nad wsch. częścią nawy osadzono sześcioboczną wieżyczkę na sygnaturkę z pozorną latarnią. Dominantę budowli stanowi wieża o ścianach będących w przyziemiu przedłużeniem ścian nawy, powyżej silnie pochylonych, z nadwieszoną izbicą przykrytą wydatnym hełmem cebulastym z pozorną latarnią zwieńczoną kopułką. Kościół wybudowano z drewna w konstrukcji zrębowej, wieża konstrukcji słupowo-ramowej jako oszalowany, na kamiennej podmurówce; dachy pokryto gontem. W dłuższych elewacjach rozmieszczono prostokątne okna. Wnętrze nakryte jest płaskim stropem z płytkimi zaskrzynieniami o pochyłych ściankach. Wśród wyposażenia (głównie barokowego) uwagę zwraca późnogotycki obraz MB z Dzieciątkiem w ołtarzu głównym.

Dostępność dla zwiedzających: Kościół dostępny. Możliwość zwiedzania po wcześniejszym uzgodnieniu telefonicznym.

Autor noty: Barbara Potera, OT NID Rzeszów, 22-03-2017 r.