Historia obiektu

Cerkiew pw. Bogurodzicy Pokrow została zbudowana w 1936 r. w pobliżu miejsca po poprzedniej cerkwi z 1822 r. Po wysiedleniu ludności ukraińskiej w 1945 i 1947 r. została przejęta przez kościół rzym.-kat. i funkcjonuje jako kościół par. pw. śś. Apostołów Piotra i Pawła. W 2014 r. przeprowadzono prace remontowe przy fundamentach i wymianie podwalin.

Opis obiektu

Cerkiew usytuowana jest w środkowej części wsi, na stoku wzgórza łagodnie schodzącego do doliny rzeczki Roztoki, w pobliżu drogi Kuźmina – Krościenko.

Zbudowana została na osi wsch.-zach., na planie zredukowanego krzyża greckiego, z trójbocznie zamkniętym prezbiterium od wsch., do którego od pn. i pd. przylegają zakończone trójbocznie pastoforia. Prezbiterium przechodzi w tej samej szerokości, kwadratową nawę, po obu stronach której ustawione są ramiona transeptu a następnie w kwadratowy babiniec, który otaczają soboty. Dominantę wysokościową bryły stanowi ośmiopołaciowa, ostrosłupowa, dwukrotnie podcięta kopuła będąca zwieńczeniem nawy, osadzona na ośmiobocznym tamburze. Prezbiterium, babiniec i ramiona transeptu przekryte zostały dwuspadowymi dachami. Nad zamkniętym trójbocznie prezbiterium przechodzi on w wielospadowy, w pozostałych zakończony jest naczółkami. Pulpitowe zadaszenie nad sobotami przechodzi w opasanie obejmujące pozostałe części cerkwi. Świątynię, na podmurówce z łamanego piaskowca, wybudowano z drewna w konstrukcji zrębowej, dachy pokryto blachą, ściany oszalowano pionowo deskami z listwowaniem. Elewacje wielopoziomowe, o zróżnicowanej wysokości, oszalowane pionowo deskami z listwowaniem, z oknami o różnorodnym wykroju: kwadratowymi w babińcu, prostokątnymi, zamkniętymi półkoliście w prezbiterium i zespolonymi, prostokątnymi, zamkniętymi odcinkowo w nawie oraz okrągłymi w tamburze kopuły.

Dostępność obiektu dla zwiedzających. Obiekt dostępny z zewnątrz, wnętrze dostępne po uzgodnieniu telefonicznym z parafią.

Autor noty: opr. Barbara Potera, OT NID w Rzeszowie, 08-12-2015 r.