dzwonnica - Zabytek.pl
Adres
Grabowiec
Lokalizacja
woj. lubelskie, pow. zamojski, gm. Grabowiec
Historia
Grabowiec po raz pierwszy został wymieniony w źródłach pisanych w 1268 r. jako gród na pograniczu polsko-ruskim Parafia została erygowana 2 lutego 1394 r., przez księcia mazowieckiego Siemowita IV. Pierwszy kościół parafialny pw. Matki Bożej i św. Mikołaja powstał z fundacji księcia Siemowita IV w r. 1394 (murowany z kamienia), w 1500 r. spalony przez Tatarów, odbudowany i ponownie spalony na początku XVII w., odbudowany w latach 1625-1630, zniszczony w czasie najazdu szwedzkiego, odbudowany i konsekrowany w 1678 r. przez bpa Krzysztofa Święcickiego, spalony 14 października 1814 r. w czasie pożaru miasta. Obecny i kościół, również pw. św. Mikołaja, pochodzi z 1855 r. Budowniczym był Fryderyk Libenau z Krasnegostawu, a po jego śmierci Ignacy Kaliniak. Fundatorami świątyni byli właściciele okolicznych majątków i mieszkańcy wsi. W 1905 r. zostały dobudowane 2 kaplice boczne. Kościół był kilkakrotnie remontowany: w 1948 r. położono nowe tynki, w 1953 r. wykonano polichromię, w 1963 r. miał miejsce remont dachu, w sierpniu 1973 r. malowanie wnętrza z usunięciem polichromii z 1953 r. Ostatnia renowacja świątyni, z wszystkimi ołtarzami, została wykonana w 2010 r. W 2003 roku wyremontowana została dzwonnica.
Opis
Dzwonnica to budynek murowany z cegły i otynkowany, założony na planie zbliżonym do kwadratu, dwukondygnacyjny, jednownętrzowy, z wejściem w elewacji północnej. Jego bryła jest zwarta, zwężająca się nieznacznie ku górze, nakryta niskim dachem namiotowym, zwieńczonym iglicą zakończoną kulą i metalowym krzyżem. Dach został pokryty blachą. Elewacje są dwukondygnacjowe, jednoosiowe, z profilowanym międzykondygnacyjnym gzymsem okapikowym. Zostały opracowane analogicznie. Naroża parteru są boniowane, a ściany rozczłonowane prostokątnymi leżącymi płycinami. W górnej kondygnacji naroża zostały ujęte boniowanymi pilastrami, a ściany przeprute otworami okiennymi zamkniętymi półkoliście z dekoracją w postaci tynkowanych opasek z kluczami. Elewacje wieńczy uproszczone belkowanie i wydatny, bogato profilowany gzyms. We wnętrzu budynku znajduje się konstrukcja słupowo-ramowa z drabiniastymi schodami oraz konstrukcja drewniana do podtrzymywania dwóch dzwonów, ufundowanych w latach 1957 i 1959.
Dostęp do zabytku ograniczony.
Oprac. Ewa Prusicka, OT NID w Lublinie, 22-05-2019 r.
Rodzaj: inne
Styl architektoniczny: klasycystyczny
Materiał budowy:
ceglane
Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków
Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_06_BL.38217, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_06_BL.38598