Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

dzwonnica - Zabytek.pl

Adres
Grabowiec

Lokalizacja
woj. lubelskie, pow. zamojski, gm. Grabowiec

Cenny przykład późnoklasycystycznej murowanej architektury kościelnej z połowy XIX wieku, nie poddawanej większym zmianom i przebudowie. 

Historia

Grabowiec po raz pierwszy został wymieniony w źródłach pisanych w 1268 r. jako gród na pograniczu polsko-ruskim Parafia została erygowana 2 lutego 1394 r., przez księcia mazowieckiego Siemowita IV. Pierwszy kościół parafialny pw. Matki Bożej i św. Mikołaja powstał z fundacji księcia Siemowita IV w r. 1394 (murowany z kamienia), w  1500 r. spalony przez Tatarów, odbudowany i ponownie spalony na początku XVII w., odbudowany w latach 1625-1630, zniszczony w czasie najazdu szwedzkiego, odbudowany i konsekrowany w  1678 r. przez bpa Krzysztofa Święcickiego, spalony 14 października 1814 r. w czasie pożaru miasta. Obecny i kościół, również pw. św. Mikołaja, pochodzi z  1855 r. Budowniczym był Fryderyk Libenau z Krasnegostawu, a po jego śmierci Ignacy Kaliniak. Fundatorami świątyni byli właściciele okolicznych majątków i mieszkańcy wsi. W  1905 r. zostały dobudowane 2 kaplice boczne. Kościół był kilkakrotnie remontowany: w  1948 r. położono nowe tynki, w  1953 r. wykonano polichromię, w 1963 r. miał miejsce remont dachu, w sierpniu 1973 r. malowanie wnętrza z usunięciem polichromii z 1953 r. Ostatnia renowacja świątyni, z wszystkimi ołtarzami, została wykonana w  2010 r. W 2003 roku wyremontowana została dzwonnica.

Opis

Dzwonnica to budynek murowany z cegły i otynkowany, założony na planie  zbliżonym do kwadratu, dwukondygnacyjny, jednownętrzowy, z wejściem w elewacji północnej. Jego bryła jest zwarta, zwężająca się nieznacznie ku górze, nakryta niskim dachem namiotowym, zwieńczonym iglicą zakończoną kulą i metalowym krzyżem. Dach został pokryty blachą. Elewacje są dwukondygnacjowe, jednoosiowe, z profilowanym międzykondygnacyjnym gzymsem okapikowym. Zostały opracowane analogicznie. Naroża parteru  są boniowane, a ściany rozczłonowane prostokątnymi leżącymi płycinami. W górnej kondygnacji naroża zostały ujęte boniowanymi pilastrami, a ściany przeprute otworami okiennymi zamkniętymi półkoliście z dekoracją w postaci tynkowanych opasek  z kluczami. Elewacje wieńczy uproszczone belkowanie i wydatny, bogato profilowany gzyms. We wnętrzu budynku znajduje się konstrukcja słupowo-ramowa z drabiniastymi schodami oraz konstrukcja drewniana do podtrzymywania dwóch dzwonów, ufundowanych w latach 1957 i  1959.

Dostęp do zabytku ograniczony.

Oprac. Ewa Prusicka, OT NID w Lublinie, 22-05-2019 r.

Rodzaj: inne

Styl architektoniczny: klasycystyczny

Materiał budowy:  ceglane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_06_BL.38217, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_06_BL.38598