Historyczny park nie miał wytyczonych granic, łączył się z okolicznymi lasami, polami i wioskami. Jedynie oś główna całego konceptu ma geometryczny charakter. Po stronie elewacji ogrodowej, za fontanną znajduje się aleja lipowa, która prowadzi do marmurowego cokołu – pozostałości pomnika Huberta von Tiele-Wincklera (protoplasty rodu Tiele-Wincklerów – dawnych właścicieli Mosznej). Po obu stronach alei zachowały się XIX-wieczne kanały, zbudowane w stylu holenderskim i francuskim oraz stawy połączone drogami wodnymi. W północno-wschodniej części parku znajduje się staw z malowniczą wyspą (nazwaną przez byłych właścicieli Wyspą Wielkanocną), na którą prowadzi zabytkowy mostek w stylu chińskim. W obrębie parku znajduje się również nekropolia rodu von Tiele-Winckler, którą Franz Hubert umieścił na niewielkim wzniesieniu będącym pozostałością po dawnym grodzisku.

W parku znajduje się wiele wiekowych dębów szypułkowych i bezszypułkowych wsianych do rejestru zabytków przyrody. Na szczególną uwagę zasługuje również sosna wejmutka, azalie oraz ponad stuletnie różaneczniki, które rosną wzdłuż kanałów wodnych.