Sam obiekt znajduje się przy południowo-wschodnim krańcu miejscowości. Obszar stanowiska obejmuje powierzchnię około 0,12 ha, którą w terenie wyznacza przebieg trzech lokalnych dróg gruntowych. Cmentarzysko w Jagintach wstępnie rozpoznano w ramach projektu pt. „Zabytki Gminy Nowy Dwór - razem na rzecz kulturowego i naturalnego dziedzictwa”. Działanie miało na celu dokumentacje i ocenę stanu zachowania nekropoli. Realizatorem było stowarzyszenie Pracownia Architektury Żywej przy dofinansowaniu ze środków Narodowego Instytutu Dziedzictwa oraz Starostwa Powiatowego w Sokółce. Projekt przeprowadzono w ramach programu Wolontariat dla Dziedzictwa 2016. Partnerami było Muzeum Podlaskie w Białymstoku oraz Biebrzański Park Narodowy. Wyniki projektu zostały opublikowane (Lepionka & Rybska, 2017). Nieinwazyjnie rozpoznanie Jagint było początkiem projektu „Rozpoznanie i inwentaryzacja cmentarzysk ze stelami kamiennymi w międzyrzeczu Biebrzy i Bugu”, który z powodzeniem jest realizowany w Muzeum Podlaskim od 2018 roku. Badania sondażowe w Jagintach gm. Nowy Dwór miały za zadanie weryfikację cmentarzyska ze stelami, określenia jego chronologii oraz genezy. Wykopaliska zostały przeprowadzone przez Huberta Lepionkę z Muzeum Podlaskiego w Białymstoku w dniach 17.09 – 21.09.2018 r. W wyniku przeprowadzonych badań archeologicznych można ustalić kilka faktów dotyczących cmentarzyska. Nekropola w Jagintach jest złożona z rzędowych pochówków szkieletowych grzebanych częściowo w trumnach. Potwierdza to zarejestrowany w wykopie i jego profilach układ pochówków jest stosunkowo regularny i nieprzecinający się wzajemnie. Zmarli byli grzebani na wznak z rękami złożonymi na piersiach z minimalnym wyposażeniem. Wszystkie wyżej wymienione cechy bezdyskusyjnie wskazują na chrześcijański obrządek pogrzebowy. Odnalezione zabytki pozwalają datować odkrytą część cmentarzyska na II poł. XVII wieku. Datowanie koresponduje wcześniej publikowaną datą radiowęglową (Lepionka & Rybska, 2017). W świetle braku zarejestrowania śladów zabiegów typowych dla cmentarzy epidemicznych, należy odrzucić hipotezę o jego „cholerycznej” genezie. Najprawdopodobniej cmentarzysko w Jagintach jest pozostałością typowego, choć jeszcze nieopisanego, lokalnego typu cmentarzy wiejskich. Podobne stanowiska znajdują się w Bieniowcach, gm. Nowy Dwór czy Jatwiezi Małej, gm. Suchowola. Cmentarzysko w Jagintach, gm. Nowy Dwór jest jednym z najlepiej zachowanych obiektów tego typu na Podlasiu. Do dziś dobrze widoczne stele kamienne oraz częściowo wał okalający cmentarzysko potwierdzają te twierdzenie. Wyniki badań dostępne są pod adresem: https://bialystok.academia.edu/HubertLepionka