W 1869 roku, w ramach represji po powstaniu styczniowym, Konstantynów utracił prawa miejskie. W tym okresie istniała już prawdopodobnie samodzielna gmina żydowska; zbudowano pierwszą synagogę, po której nie pozostał do dziś żaden materialny ślad. Pod koniec XIX w. Żydzi stanowili ponad połowę mieszkańców. Konstantynów uległ zniszczeniu w czasie I wojny światowej.

W okresie międzywojennym znajdowała się tu mykwa, a w 1930 r. także rzeźnia rytualna. Rzezakiem był M. Chazanowicz, a rabinem – J. Szejnkind.

Opis

Cmentarz żydowski w Konstantynowie znajduje się przy ul. Cmentarnej, w północnej części miasteczka. Jego powierzchnia wynosi ok. 0,5 ha.

Powstał w XIX wieku. Funkcjonował do 1942 r., a następnie został zdewastowany przez Niemców. Proces dewastacji trwał zapewne po 1945 roku. Być może w latach 90. XX w. został otoczony siatką, przy której zasadzono żywopłot. Obecnie z ogrodzenia zachowała się tylko brama i tablica z napisem „Cmentarz wyznania mojżeszowego. Uszanuj miejsce pochówku zmarłych”, a granice nekropolii wyznacza ów nieformowany żywopłot.

Pierwotny układ cmentarza jest nieczytelny. Wedle niepotwierdzonych informacji jeszcze na początku lat 90. XX wieku znajdowało się tu ok. 20 macew, dziś jednak jest tylko jedna, złożona koło bramy. Być może na wspomnianą liczbę 20 złożyły się jakieś widoczne na ziemi relikty, ale dziś są niewidoczne z powodu zarośnięcia terenu cmentarza przez łąkę z wysoką trawą. W pasie żywopłotu znajduje się spora liczba kamieni, jednak bez wyraźnych znamion nagrobków. Teren cmentarza jest łatwo dostępny, gdyż wiedzie przez jego środek wydeptany i wykoszony skrót pomiędzy ulicami Cmentarną i Sportową.

Oprac. Magda Lucima

Właściciel praw autorskich do opisu: Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN.