poł. XVII w.

Historia

Kościół wzmiankowany  w 1276 oraz 1353 r. Wzniesiony ok. 3 ćw. XIII w. Następnie w wieku XV lub na pocz. XVI w. nadbudowano wieżę oraz przebudowano zakrystię i podwyższono dach.  Prawdopodobnie w 2. poł. XVI w. dobudowano zach. szczyt nawy a w XVII-XVIII w. dobudowano kaplicę po str. pd., przekształcono otwory okienne i drzwiowe oraz obniżono dach. Dokonane restauracje: 2. poł. XIX w., ok. 1966 i ok. 2010 r.

Opis

Kościół położony w centrum wsi, wraz z cmentarzem (na planie prostokąta) otoczony obronnym murem z szeregiem strzelnic oraz podwyższoną bramą, pierwotnie zwieńczoną grzebieniem attyki. Orientowany, jednonawowy, murowany z kamienia łamanego i cegły, miejscami otynkowany. Założony na planie prostokąta z prezbiterium na planie kwadratu, nieco niższym i węższym, jednoprzęsłowym. Od zach. wieża na planie kwadratu z kruchtą w przyziemiu, kryta dachem czterospadowym Przy prezbiterium od pd. kaplica na planie prostokąta, od pn. zakrystia na planie prostokąta. Prezbiterium sklepione krzyżowo-żebrowo, w nawie, kaplicy i kruchcie strop płaski, zakrystia sklepiona kolebą. Nawa, prezbiterium i kaplica kryte dachami dwuspadowymi, zakrystia dachem pulpitowym, W zach. cz. nawy drewniana empora organowa wsparta na słupach. Otwory okienne prezbiterium zamknięte łukiem ostrym, w nawie w rozglifionych obramieniach zamknięte łukiem pełnym, w kaplicy prostokątne. Otwory drzwiowe zamknięte łukiem pełnym lub zbliżonym do odcinkowego. Do późnogotyckiego wyposażenia należy: sakramentarium ścienne i piaskowcowa chrzcielnica oraz płyta inskrypcyjna w posadzce prezbiterium (†1519, Jorge Kreitzelwicz). Pozostałe wyposażenie neogotyckie i neobarokowe z przełomu XIX/XX w.

Obiekt dostępny podczas nabożeństw.

Oprac. Teresa Przydróżna, OT NID we Wrocławiu, 17.03.2016 r.