Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

willa Oblęgorek - Zabytek.pl

willa Oblęgorek


willa 1903 r. Busko-Zdrój

Adres
Busko-Zdrój, 1 Maja 19

Lokalizacja
woj. świętokrzyskie, pow. buski, gm. Busko-Zdrój - miasto

Budynek willi „Oblęgorek” zbudowany z przeznaczeniem dla obsługi chorych przybywających do uzdrowiska, stanowi znaczący przykład architektury pensjonatowej Buska-Zdroju z przełomu XIX i XX wieku.

Zachowana pierwotna jego nazwa nawiązuje do nadania H. Sienkiewiczowi w tym czasie majątku Oblęgorek pod Kielcami jako daru narodu polskiego dla pisarza.

Historia

Willa „Oblęgorek” zbudowana została w 1903 roku, przy ulicy wytyczonej przy parku zdrojowym (wówczas ulica Zdrojowa/Zakładowa), wzdłuż której zaczęły powstawać pensjonaty i wille. Data i nazwiska fundatorów zostały uwiecznione napisem umieszczonym na elewacji: „Budowali Feliks i Maria Honowscy”; byli to zasłużeni obywatele miasta Buska. W latach 30. XX wieku obiekt zakupił Walenty Sobowski i prowadził tam komfortowy pensjonat, czynny również częściowo w czasie okupacji. W latach powojennych budynek użytkowało Uzdrowisko Państwowe; najpierw, w latach 1946-1966 w budynku była siedziba dyrekcji, potem zamieniono go na sanatorium. W połowie lat 80. XX wieku dyrekcja Uzdrowiska wykupiła willę od rodziny Sobowskich i nadal realizowane były i są tu usługi sanatoryjne; obecnie w strukturach Uzdrowisko Busko-Zdrój SA. W latach następnych prowadzone były prace remontowe i adaptacyjne, w zasadzie nie zmieniając podstawowej substancji budynku.

Opis

Budynek położony jest przy głównej ulicy, o ściśle uzdrowiskowym charakterze i stanowi nierozłączną część zabudowy zdrojowej części miasta. Dwupiętrowa, wolnostojąca willa ma plan prostokątny i w zasadzie symetryczną elewację frontową, z lekko wycofanym południowym ryzalitem mieszczącym przedsionek (dawniej górą loggię) i klatkę schodową. Sześcioosiowa fasada flankowana jest dwoma ryzalitami, w poziomie parteru boniowanymi, wyżej gładkimi, ale ozdobionymi pilastrami biegnącymi przez obie kondygnacje (niosącymi belkowanie i trójkątne szczyty), osiowość których dodatkowo akcentują umieszczone nad nimi palmety. W środkowej części fasady, w poziomie parteru, występuje trójosiowy podcień, podparty boniowanymi (podobnie jak ryzality) filarami. Gzyms wieńczący oraz płytę balkonu drugiego piętra wspierają: po bokach żłobkowane filary, środkiem zaś kolumna o gładkim trzonie, całość podparta postumentami o rozbudowanej dekoracyjności. Willę nakrywa czterospadowy dach, ale oś fasady jest mocno podkreślona, a to za sprawą umieszczonego na niej hełmu na planie prostokąta. nakrytego sferycznym przekryciem i zwieńczonym małym belwederem - balkonikiem. Układ wnętrza jest dwu- i półtraktowy (korytarzowy), z nowymi ściankami działowymi, związanymi ze zmianą standardu użytkowania. Budynek wykonano z cegły i częściowo w piwnicach z kamienia; więźba jest drewniana, dach pokryty blachą a elewacje tynkowane. Stan obiektu jest dość dobry (prowadzone są bieżące remonty) ale elewacje nie były ostatnio odnawiane i wykazują już oznaki zużycia.

Zabytek dostępny głównie dla gości sanatorium

Oprac. Dariusz Kalina, 22.12.2014 r.

Dane obiektu zostały uzupełnione przez użytkownika Antoni Łapajerski.

Rodzaj: willa

Styl architektoniczny: nieznana

Materiał budowy:  ceglane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_26_BK.66511, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_26_BK.36064