Historia

Najstarszym dokumentem dotyczącym świątyni jest pismo z 1376 r., w którym wymieniono miejscowego proboszcza. Przyjmuje się, że kościół został wzniesiony wcześniej, pod k. XIII w. Był wówczas budowlą jednonawową z prostokątnym prezbiterium. Nawę nakrywał drewniany płaski strop a zakrystię drewniane sklepieniem kolebkowe. W XV w. od strony zach. dobudowano wieżę, w XVI w. od pn. dostawiono zakrystię. Znaczną przebudowę przeprowadzono również w okresie baroku: założono strop w prezbiterium, obniżono łuk tęczowy i przekształcono okna. Po pożarze w XIX w. kościół pozostawał wstanie ruiny. Dodatkowym zniszczeniom uległ jeszcze pod koniec II wojny światowej. W został odbudowany latach 1975 -1978.

Opis

Kościół znajduje się po środku wsi, po wsch. stronie głównej drogi łączącej Szprotawę z Kożuchówem i przy lokalnej, prowadzącej w kierunku zespołu pałacowo-folwarcznego. Otacza go średniowieczny kamienny mur założony na obrysie koła, z bramą umieszczoną od strony północno - zachodniej. Jest orientowany, murowany z kamienia narzutowego, nietynkowany. Nawę oraz nieco węższe prezbiterium nakrywają dwuspadowe dachy kryte dachówką karpiówką układaną w koronkę. Północna połać została przedłużona nad niewielką zakrystię przylegającą do ściany prezbiterium. Wieżę założono na planie prostokąta i wzmocniono dwiema narożnymi, uskokowymi szkarpami. Wieńczy ją dach czterospadowy przechodzący w ośmioboczną iglicę. Pokrycie stanowi blacha. W prezbiterium w elewacji wsch. zachował się wąski ostrołukowy otwór okienny, a w ścianie pd. otwór wejściowy o podobnym wykroju. Pozostałe otwory są zamknięte łukiem odcinkowym. Okna osadzone są w głębokich rozglifieniach zwieńczonych łukiem. Wnęki oraz ujmujące je opaski otynkowano. W poziomie ostatniej kondygnacji wieży umieszczono okna biforyjne z ceglanymi obokniami i lancetami. Wnętrze nawy i prezbiterium zamykają współczesne stropy. Na kamiennym portalu prowadzącym do zakrystii widnieje data „1584”. Wystrój wnętrza i wyposażenie współczesne.

Dostęp do zabytku ograniczony. Możliwość zwiedzania wnętrza po wcześniejszym uzgodnieniu telefonicznym.

Oprac. Anna Jackiewicz, OT NID w Zielonej Górze, 24.11.2014 r.