kościół parafialny pw. św. Mateusza - Zabytek.pl
Adres
Boguchwałów, 125
Lokalizacja
woj. opolskie, pow. głubczycki, gm. Baborów - obszar wiejski
Na szczególną uwagę zasługuje również zachowana renesansowa attyka szczytów kościoła oraz jego ogrodzenie.
Historia
Kościół pw. św. Mateusza zbudowany został w 1602 r. z fundacji Kaspra Strzela i jego żony Ewy. Ufundowali oni również wyposażenie do kościoła: ołtarz główny, ołtarze boczne, ambonę, chrzcielnicę oraz ławy. W 1603 r. zostali pochowani w boguchwałowskim kościele, w krypcie pod ołtarzem głównym.
W 1776 i 1837 r. miały miejsce pożary, które uszkodziły kościół. Spłonął jego dach, a podczas pożaru zniszczone zostały cztery dzwony.
Kościół został zbombardowany podczas działań wojennych w 1945 r., a jego remont przeprowadzono dopiero w 1959 roku. Obecnie trwają prace konserwatorskie przy ołtarzach głównym i bocznych.
Opis
Kościół znajduje się na wzniesieniu pośrodku wsi. Otoczony owalnym murem, częściowo oszkarpowanym, zwieńczonym renesansową attyką. W murze znajdują się dwie bramki o zamknięciu półkolistym; większa z rozbudowanym szczytem od pd. i mniejsza od północy.
Świątynia jest orientowana, murowana z kamienia i cegły, otynkowana oraz oszkarpowana z dwuprzęsłową nawą na planie zbliżonym do kwadratu. Przy niej, od zach. znajduje się wieża, a od pd. kruchta. Po stronie wsch. mieści się prostokątne, dwuprzęsłowe prezbiterium o zamknięciu trójbocznym. Po obu jego stronach umieszczone zostały kaplica i zakrystia z lożą na piętrze. Kościół nakryty jest dachami dwuspadowymi.
Wieża podzielona została gzymsami na pięć kondygnacji, jej zwieńczenie stanowi attyka z grzebieniem złożonym z elementów półkolistych oraz murowany szczyt w formie stożka.
Elewacje kaplicy i zakrystii zwieńczone są szczytami dekorowanymi gzymsami i pilastrami hermowymi, ujęte spływami esownicowymi.
Nawa, prezbiterium i kaplica nakryte są sklepieniami krzyżowo-żebrowymi ze stiukowymi żebrami i kamiennymi wspornikami w formie masek. W kruchcie znajduje się sklepienie kolebkowo-krzyżowe.
Wyposażenie wnętrza stanowią ołtarze (pocz. XVII w.) główny i dwa boczne w formie tryptyków z rzeźbionymi scenami w części środkowej i malowanymi skrzydłami. W centrum ołtarza głównego scena Koronacji Matki Boskiej, a w predelli postacie fundatorów z kartuszami herbowymi. W ołtarzach bocznych w centrum płaskorzeźbione sceny z przedstawieniem Pokłonu Trzech Króli i Ostatniej Wieczerzy. Renesansowa ambona (pocz. XVII w.) z płaskorzeźbami ewangelistów oraz postaciami św. Piotra i Pawła na parapecie.
Zabytek dostępny. Kościół użytkowany okazjonalnie, kontakt: parafia pw. św. Jodoka w Suchej Psinie.
Oprac. Aleksandra Ziółkowska, OT NID w Opolu, 5.11.2014 r.
Rodzaj: kościół
Styl architektoniczny: renesansowy
Materiał budowy:
kamienne
Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków
Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_16_BK.16398, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_16_BK.10611