Historia

Ewangelicki kościół cmentarny wzniesiony został w latach 1622-30. Mimo, iż powstał w czasach nowożytnych, zbudowany został w stylu gotyckim. Kamień węgielny położono 7 września 1622 roku. W roku 1628 zakończono budowę murów. Budowę prowadził, Anton Walter, mistrz murarskich pracujący dla dworu księcia Henryka Wacława Podiebrada. W latach 1629-30 wykonano dach kryty gontem. Kościół poświęcony został 15 czerwca 1631 roku. Po pożarze miasta w roku 1659 zastępczo pełnił rolę kościoła parafialnego. 

W roku 1931 przeprowadzono renowację i konserwację obiektu, w piwnicy zainstalowano kotłownię(?), wznosząc zachowany do czasów obecnych komin. W roku 1942 dach pokryto dachówką. Po roku 1945 kościół pozostawał nieużytkowany i niezabezpieczony. Ok. roku 1960 został częściowo rozebrany, ob. w stanie ruiny.

Opis

Kościół cmentarny usytuowany jest w zachodniej części miasta, poza murami miejskimi, na terenie cmentarza, zamienionego po 1945 roku na park miejski. Obiekt pozostaje w stanie zabezpieczonej ruiny. Do czasów obecnych zachowane są mury obwodowe. Murowany z cegły, wzniesiony w stylu gotyckim. Orientowany. Zbudowany na planie krzyża zbliżonego do greckiego o jednoprzęsłowych ramionach zakończonych półkoliście, z lekko wydłużonym, dwuprzęsłowym ramieniem zachodnim. W pn.-zach. narożu budowli zachowany jest wysoki czworoboczny komin, stanowiący pozostałość wyburzonego współcześnie aneksu kotłowni(?), pochodzącego z pocz. XX w. Elewacje rozczłonkowano jednoskokowymi przyporami. Wysokie otwory okienne zamknięte łukiem ostrym, umieszczone zostały w nieco większych wnękach o analogicznym wykroju. Elewacje na wysokości parapetów obiega wydatny ceglany gzyms okapowy. Od zach. pn. i pd., na osiach ramion, znajdują się ostrołuczne otwory drzwiowe. Otwór wejścia głównego od zach. ujęty jest piaskowcowym prostym obramieniem, ob. zabezpieczony kratą, pozostałe zamurowane. Wewnątrz budowli widoczne są nasady niezrealizowanych sklepień oraz gniazda belek stropowych.

Obiekt dostępny, wnętrze zabezpieczone.

Oprac. Maria Czyszczoń, OT NID we Wrocławiu, 22.03.2016 r.