Projektantem kościoła był znakomity architekt Borys von Zinserling (1889-1961), scenograf, wykładowca Politechniki Warszawskiej.

Historia

Parafia rzymskokatolicka w Białowieży została erygowana w 1926 r., a nabożeństwa odprawiano początkowo w kaplicy urządzonej w dawnym pałacu carskim. Rok później rozpoczęto wznoszenie obecnej świątyni. Autorem projektu był znany warszawski architekt Borys von Zinserling (1889-1961), projektant scenografii dla przedwojennych kabaretów Qui pro Quo oraz Perskie Oko, a także operetek wystawianych w Teatrze Nowości. Autor m.in. takich budowli jak willa Runo w Zalesiu Dolnym, kamienica Weidigera w Warszawie, a także licznych odbudów i przebudów: pałacu Raczyńskich, pałacu Młodziejowskich, Pałacu Rady Ministrów. Kościół został konsekrowany w 1934 r., jednak z braku funduszy nie był on jeszcze całkowicie wykończony. Dopiero od lat 70. XX w. rozpoczęto intensywne prace remontowe i wykończeniowe. Wprowadzono wiele elementów korzenioplastyki, zaś w 2007 r. zbudowano organy 17-głosowe.

Opis

Obiekt usytuowany we wschodniej części miejscowości, przy ul. gen. Aleksandra Waszkiewicza, po pn. jej stronie. Kościół wzniesiony na planie krzyża łacińskiego o bryle prostopadłościennej. Korpus główny nakryty dachem dwuspadowym, trójboczne, oszkarpowane prezbiterium dachem trzypołaciowym, zaś aneksy przy prezbiterium z trójkątnymi wielopoziomowymi, uskokowymi szczytami - dachami pulpitowymi. Przy fasadzie wieża o oszkarpowanych narożach, zwężająca się trzyskokowo ku górze, zakończona attyką. Po bokach wieży dwa prostokątne aneksy z oszkarpowanymi narożami, sięgające do drugiej kondygnacji, zakończone attykami. Na skrzyżowaniu naw i transeptu sygnaturka. Kościół murowany z cegły, otynkowany.

Główne wejście w fasadzie zakończone półkoliście, nad nim uskokowy gzyms. Ponad gzymsem nisza, nad nią prostokątne okno, w ostatniej kondygnacji wieży cztery otwory dzwonne, w których zamontowano okna. Elewacje boczne zakończone gzymsem, trzyprzęsłowe o przęsłach wydzielonych szkarpami. Okna zamknięte półkoliście. Wnętrze halowe, trzynawowe. W nawie głównej sklepienie kolebkowe wsparte na filarach z impostami. Nawy boczne nakryte kolebkami poprzecznymi. Między nawami arkady. Skrzyżowanie nawy i transeptu przykryte sklepieniem żaglowym wydzielonym gurtami. Prezbiterium przykryte kolebką.

Obiekt dostępny dla zwiedzających.

Oprac. Grzegorz Ryżewski, OT NID w Białymstoku, 13.10.2014 r.