Historia

Nazwa wsi Biała została po raz pierwszy wymieniona w 1225 roku. Biała do roku 1532 była w posiadaniu Piastów opolskich, a następnie Habsburgów. W latach 1565 - 1748 posiadłość przejął pod zastaw baron (później książę) von Proskau. W latach 1748 - 56 wieś należała do Bartolomeusa von Oderfelda. Biała prawa miejskie uzyskuje dopiero 29 listopada 1311 roku z nadania Księcia Kazimierza Opolczyka. W XVIII wieku miała miejsce przebudowa kościoła parafialnego pw. Wniebowzięcia N.M.P. (być może po drugim wielkim pożarze miasta w 1791r.), być może wtedy też zbudowano kapliczkę jako ex voto za ocalenie od pożaru. W wyniku przekształceń delikatna dekoracja ramowa okalająca okienka została zatarta warstwą tynku.

Opis

Usytuowana w południowej części miejscowości, przy posesji przy ul. Kilińskiego nr 15. Kapliczka zwrócona frontem w stronę zachodnią. XVIII - wieczna, wzniesiona na planie kwadratu o boku 1,45 metra. Budowla z bocznymi prześwitami, murowana, otynkowana, kryta dachem namiotowym, wykonanym z dachówek pokrytych tynkiem. Dach wieńczy trójlistny żelazny krzyż umieszczony na niewielkiej podstawie. Kapliczka przeszklona od strony wschodniej i zachodniej. Okna podzielone na szesnaście kwater. Od strony frontu przeszklenie zachowało się jedynie w górnej części okna. Łuki okien podkreśla umieszczona z trzech stron gładka opaska. Sklepienie kapliczki klasztorne. Wnętrze od strony południowej otwarte, przystosowane do ustawienia figury. Pierwotnie wewnątrz kapliczki znajdowała się prawdopodobnie przyniesiona z kościoła drewniana pieta, którą w latach 90’ XX wieku skradziono. Obecnie we wnętrzu znajduje się oleodruk przedstawiający św. Józefa z dzieciątkiem oraz gipsowa rzeźba N.M.P.

Zabytek dostępny na posesji budynku ul. Kilińskiego 15.

Oprac. Magdalena Urbaniak - Leśniak, OT NID w Opolu, 23-08-2017 r.