Przesieki Ślaskiej. W archiwum i literaturze obiekt zapisywany do miejscowości: Wrzosy nr 2, Kujakowice Górne, Nagodowice.

Usytuowanie i opis

Grodzisko zlokalizowane jest pomiędzy wioskami Biadacz i Kujakowice Górne, w dolinie rzeki Kujakowicki Potok, przy krawędzi lewobrzeżnej terasy, ok. 200 m na pd. od szosy z Biadacza do Kujakowic Górnych.

Grodzisko ma kształt zbliżony do czworoboku o wymiarach ok. 23 x 25 metrów. Stożek o wysokości ok. 3 m otoczony jest płytką fosą o szerokości ok. 6 metrów. Obecnie obiekt porastają drzewa. Jest on ostoją dla zwierząt.

Historia

Badania sondażowe pozwalają na określenie funkcjonowania obiektu na okres późnego średniowiecza (XIV - XV w.)

Stan i wyniki badań

Grodzisko było badane powierzchniowo przez G. Raschkego w 1931 r., a rozpoznanie sondażowe w 1972 r. wykonali K. Macewicz i R. Pastwiński. Na majdanie stwierdzili istnienie warstwy kulturowej, a w niej zwartą warstwę spalenizny i polepy, fragment naczynia i żelazną sprzączkę. Stan obiekty dobry. W 1999 r. wykonano plan warstwicowy.

Grodzisko w Biadaczu zlokalizowane jest w obszarze, który w średniowieczu porośnięty był lasem. Zapewne wzdłuż Kujakowickiego Potoku biegł lokalny szlak handlowy. Korzenie sąsiedniej wsi Kujakowice Górne sięgają połowy XIII wieku. Tereny te wówczas były niszczone najazdami tatarskimi i gródek Biadacz (Kujakowice Górne) mógł pełnić funkcję strażniczą.

Grodzisko położone jest na gruntach prywatnych. Zlokalizowane na krawędzi pól i łąk w krajobrazie rysuje się jako kępa drzew widoczna ze wszystkich stron. Można dojść pieszo drogą gruntową od Biadacza lub wzdłuż Kujakowickiego Potoku.

Oprac. Krzysztof Spychała, OT NID w Opolu, 10.12.2014 r.