Wyjazd z Krakowa autostradą A4, na węźle Szarów zjazd w drogę DK 94. W Bochni zjazd na drogę DW 965. Odcinek drogi od Targowiska, przez Chełm i Łapczycę pokrywa się ze szlakiem historycznym VIA REGIAE ANTIQUA, wytyczonym duktem starożytnego szlaku bursztynowego i średniowiecznych traktów handlowych biegnących z Rusi i Węgier (szlaki łączyły się w Bochni) do Krakowa, Torunia i Gdańska. Szlak atrakcyjny widokowo, prowadzi przez środkowo-zachodnią części Pogórza Bocheńskiego z Łapczycy na Wzgórze Winnica i dalej przez Moszczenicę do Chełma. Na trasie znajduje się m.in. kościół Narodzenia NMP z ok. 1340 i średniowieczne grodzisko z X –XII w. w Łapczycy.

Zamek, położony na wschód od miasta, do końca XVIII w. był zamieszkany, później stopniowo popadł w ruinę. Wzniesiony w XV w. pod rządami Kmitów, ma formę regularnej, czteroskrzydłowej budowli z dziedzińcem i trzema wieżami. W XVI w. P. Kmita przekształcił zamek w rezydencję renes., ok. 1615 przebud. dla S. Lubomirskiego przez M. Trapolę, który otoczył zamek pięciobokiem bastionowych fortyfikacji. W kurtynie wsch. zwraca uwagę barok. brama wjazdowa w formie łuku tryumfalnego (1621) autorstwa Trapoli. Od pn. wschodu dobudowano kaplicę kopułową, do której sztukaterię wykonał J. B. Falconi. W sąsiedztwie twierdzy znajduje się, otoczony bastionowo-kleszczowymi obwarowaniami, klasztor Karmelitów Bosych (M. Trapola, 1635; kościół zniszczony w XX w.).

muzeum pamiątek po Janie Matejce

Nowy Wiśnicz, miasto w woj. małopol. (pow. Bochnia) zał. przez S. Lubomirskiego 1616. Z tego okresu pochodzi ratusz i wczesnobarok. (1618–21) kościół parafialny pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP przypisywany M. Trapoli

XVII-wieczny kirkut to ważny obiekt na szlaku ŚLADAMI ŻYDÓW MAŁOPOLSKICH, biegnącym od krakowskiego Kazimierza przez Tarnów, Nowy Wiśnicz do Oświęcimia. Przybliża dziedzictwo kultury żydowskiej. Trasa jest dostępna w formie aplikacji na urządzenia mobilne w serwisie Traseo.pl

Lipnica Murowana, wieś w woj. małopol., w 1326 lokowana, jako miasto na prawie niemieckim. Prawa miejskie utraciła w 1934. Układ zabudowy z drewnianymi domami podcieniowymi z XVIII i XIX w.

We wsi kościół św. Andrzeja Apostoła z 1364, przebudowany w XVIII w.,

, oraz cenny drewniany kościół cmentarny św. Leonarda z końca XV w. Z tego okresu pochodzą najstarsze zachowane partie polichromii patronowej na stropie nawy. Kościół była wielokrotnie odnawiany, co nie wpłynęło na jego bryłę i układ. W XVI w. wykonano ornamentalną polichromię stropu prezbiterium. Ściany prezbiterium malowano w r. 1689, nawy w 1710–1711. W XVII w. kościół opasano sobotami. Krypta mieści groby Ledóchowskich. Got. tryptyki z kościółka św. Leonarda znajdują się w zbiorach Muz. Diecezjalnego w Tarnowie. Świątynia na tzw. TRASIE UNESCO pozwalające zapoznać się z zespołami i obiektami zabytkowymi położonymi w granicach województwa małopolskiego, które znajdują się na Liście Międzynarodowego Dziedzictwa Kulturalnego i Naturalnego. Trasa jest dostępna w formie aplikacji na urządzenia mobilne w serwisie Traseo.pl Przerwa Obiad w gospodach „Tadeusz” lub „Pod Kamieniem”. Obie znalazły się na MAŁOPOLSKIEJ TRASIE SMAKOSZY – karczmy regionalne, które serwują produkty regionalne i prezentują dziedzictwo kulinarne regionu. Trasa jest dostępna w formie aplikacji na urządzenia mobilne w serwisie Traseo.pl

Kościół parafialny pw. św. Mikołaja zbudowany w 1764; kościół barokowy, drewniany, konstrukcji zrębowej, oszalowany. Trójnawowy, z węższym prezbiterium zamkniętym trójbocznie, przy którym przybudowane zostały zakrystia i skarbiec. Przy nawie od południa i zachodu niewielkie kruchty. Na drzwiach stare okucia ozdobne w typie gotyckim. Polichromia figuralna i ornamentalna z 1913. Ołtarz główny z 2. poł. XVIII w. z bramkami po bokach, w nim obrazy: w polu głównym św. Mikołaj, barokowy z XVIII w., w zwieńczeniu Święta Trójca, a w antepedium św. Mikołaj ratujący skazańców, malowany na desce, barokowy. Ołtarze boczne z 2. poł. XVIII w. oraz jeden klasycystyczny XIX w., Prospekt organowy rokokowy 2. poł. XVIII w. Kropielnica marmurowa z emblematem karmelitów, barokowa z XVII w., zapewne przeniesiona ze zburzonego kościoła karmelitów w Nowym Wiśniczu. W Muzeum Narodowym w Krakowie znajduje się pochodzący z kościoła w Tymowej obraz wykonany w warsztacie Marcina Czarnego, przedstawiający świętych: Mikołaja, Andrzeja i Katarzynę. Świątynia znajduje się na SZLAKU ARCHITEKTURY DREWNIANEJ, który prezentuje różnorodne i unikatowe zabytki budownictwa drewnianego, z reguły położone w malowniczym otoczeniu krajobrazowym. Trasa jest dostępna w formie aplikacji na urządzenia mobilne w serwisie Traseo.pl

Nieco powyżej kościoła na cmentarzu parafialnym kwatera cmentarz wojenny nr 298. To miejsce ujęte w ramach SZLAKU CMENTARZY WOJSKOWYCH Z I WOJNY ŚWIATOWEJ. Tematem przewodnim szlaku są mogiły zbiorowe żołnierzy różnych narodowości, poległych w czasie I wojny światowej: Polaków, Austriaków, Niemców, Rosjan, Węgrów, Bośniaków, Czechów, Słowaków, Włochów, Żydów. Twórcami cmentarzy, uznawanych dzisiaj za wyjątkowe przykłady tego rodzaju sztuki, byli wybitni artyści, rzeźbiarze, architekci, malarze.

Czchów, miasto (od 2000 r.) w woj. małopol. (pow. Brzesko, gmina Czchów), nad Dunajcem. W XIII w. był tu gródek strażniczy, następnie kasztelański. Czchów prawa miejskie otrzymał 1355. W mieście zachował się średniow. układ urbanistyczny. Rynek okalają domy z XIX–XX w., drewniane, podcieniowe.

Kamienna wieża z XIV w. Pozostałość po gródku kasztelańskim

W got. kościele farnym prezbiterium wzniesiono przed 1360, korpus ok. 1450. Neogot. szczyt pochodzi z przeł. XIX i XX w. (projekt Z. Hendla). We wnętrzu znajduje się got. polichromia z XIV w. oraz 2 renes. nagrobki ze stojącymi postaciami K. Wielogłowskiego oraz jego małżonki, z warsztatu H. Canavesiego, oba z 2. poł. XVI w. Czchów znajduje się na SZLAKU ŚREDNIOWIECZNYCH MIASTECZEK MAŁOPOLSKI. Trasa jest dostępna w formie aplikacji na urządzenia mobilne w serwisie Traseo.pl

Zespół pałacowo- parkowy, dawna siedziba Goetzów Okocimskich, właścicieli browaru w Okocimiu. Pałac został zbudowany w latach 1898-1900, przez Jana Albina Goetza i jego żonę Zofię Jadwigę z hr. Sumińskich. Rezydencję zbudowano w stylu neobarokowym według projektu wiedeńskich architektów Ferdinanda Fellnera i Hermanna Helmera. W latach 1908–1911 dobudowano skrzydło wschodnie. Od strony zachodniej do pałacu przylega kaplica. Po II wojnie światowej pałac był siedzibą szkoły. W 2007 posiadłość, wykupiona od państwa, wróciła do potomków rodziny Goetzów. Pałac został gruntownie wyremontowany. Otacza go rozległy park utrzymany w stylu angielskim, założony w 1900 roku.