Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

dom - Zabytek.pl

dom


kamienica 1775 - 1825 Zielona Góra

Adres
Zielona Góra, Pl. Pocztowy 9

Lokalizacja
woj. lubuskie, pow. Zielona Góra, gm. Zielona Góra

Przedmiotowy budynek, wybudowany na przełomie XVIII/XIX w., zlokalizowany jest na skraju południowo-wschodniej części Placu Pocztowego.

Narożny budynek w zwartej zabudowie. Dwukondygnacyjny budynek z użytkowym poddaszem o zróżnicowanym detalu architektonicznym. Kamienica utrzymana w nurcie eklektycznym. Prezentowana zabudowa stanowi istotny element w układzie przestrzennym miasta Zielona Góra.

Historia

Proces kształtowania się poszczególnych stref i ulic przedmieść Zielonej Góry rozpoczął się już w XIV wieku. Rozrastające się miasto potrzebowało terenów pod zabudowę mieszkalną, handlową i rzemieślniczą. Obszar na którym znajduje się przedmiotowy budynek wykształcił się za murami obronnymi miasta już w XIV w. Kwartał ten rozwinął się jako przedmieście w południowo - wschodniej części od lokowanego w poł. XIII w. miasta. Teren ten przeznaczono na plac targowy, który nazwano Rynkiem Garncarskim, z racji towaru jakim tu handlowano. Założono go w miejscu przebiegu traktu kożuchowskiego. Wokół placu, nazwanego później placem Pocztowym wytyczono działki pod przyszłą zabudowę. Rozrastające się przedmieście potrzebowało sprawnego połączenia ze starym rynkiem pozostającym w obrębie murów miejskich. W tym celu w 1487 r. w murach obronnych wykonano bramę miejską nazwaną Nową. Obecnie pozostałością bramy Nowej jest stojąca przy ul. Masarskiej wieża zwana Głodową. Zabudowa placu Pocztowego przez cały czas utrzymywała handlowo- rzemieślniczy charakter. Posesje mieli tu m.in. kupcy, rzemieślnicy, czy winiarze. Znajdowały się tutaj dwa najstarsze hotele: „Pod Czarnym Orłem” i „Pod Trzema Wzgórzami”. Wzniesiona zabudowa ukształtowana została głównie w II poł. XIX w. i na początku XX w. Zachowane obiekty to głównie trzy- lub czterokondygnacyjne kamienice wzniesione w konwencji późnego klasycyzmu, historyzmu i secesji. Na temat przedmiotowego obiektu zachowało się część dokumentacji archiwalnej. Nie znamy dokładnej daty powstania budynku, nazwiska projektanta oraz wykonawcy. Kamienicę wzniesiono prawdopodobnie na przełomie XVIII/XIX w. Pierwsza informacja źródłowa dotyczącą budynku pochodzi dopiero z 1859 r. Wtedy to jego ówczesny właściciel, kupiec C. Fensky, zwrócił się do policji budowlanej z wnioskiem o przeprowadzenie remontu budynku. Z dokumentacji tej wiemy, że obrys tego obiektu odpowiadał wielkością obecnemu. Obiekt wzniesiony był na planie czworoboku ze ściętym narożnikiem w części południowo- zachodniej. Kolejnym właścicielem nieruchomości w 1867 r. był powroźnik Grunwald. W 1877 r. obiekt należał do kupca K. Peükara. Dokonał on remontu przyziemia, w wyniku którego wejście do sklepu umiejscowiono w narożniku budynku oraz wykonano witrynę w skrajnym oknie w elewacji południowej. Projekt przebudowy budynku wykonał mistrz murarski Carl Lorenz. Następne prace budowlane wykonano w 1888 r. według projektu mistrza murarskiego Kiszlera. Wtedy też wykonano nową klatkę schodową w tylnym trakcie, likwidując wcześniejszą, wyremontowano i pomalowano elewację i zmieniono jej wystrój. W 1907 r. elewację pomalowano w kolorze jasnoszarym, zaś 1912 r. przystąpiono do odświeżenia ścian. W 1927 r. położono nowe tynki. W 1938 r. jedno z okien przerobiono na witrynę sklepową. Działania II wojny światowej nie przyczyniły się do większych zniszczeń. Po zakończeniu wojny, budynek przeszedł na własność samorządu i zasiedlony został lokatorami. Obiekt nie uległ większym przekształceniom. Na początku XXI w. obiekt stał się własnością prywatną. W latach 2004-2005 wyremontowano wnętrza oraz odnowiono elewację zewnętrzną kamienicy. Obiekt został zaadaptowany do współczesnych celów gastronomicznych i biurowych. Obecnie w obiekcie mieści się lokal usługowy i pomieszczenia biurowe. Budynek należy do reprezentacyjnych budowli miasta.

Opis

Kamienica usytuowana na Placu Pocztowym jest obiektem w zwartej zabudowie. Budynek zlokalizowany w centrum Zielonej Góry, na południowy- wschód od rynku starego miasta. Plac Pocztowy to kwartał z którego odchodzą w kierunku wschodnim ulice M. Kopernika i Drzewna w kierunku południowym ulice W. Sikorskiego i A. Grottgera oraz w kierunku północnym ulica Pod Filarami. Plac Pocztowy znajduje się w strefie ścisłej ochrony konserwatorskiej miasta. Narożny budynek znajduje się na niewielkiej działce, fasadą zwrócony do obu pierzei ulicy Drzewnej i Placu Pocztowego. Budynek założony na planie czworoboku ze ściętym narożnikiem. Obiekt wzniesiono z cegły, w partiach piwnic uzupełnianej kamieniem, ściany są obustronnie tynkowane. Obiekt prawie w całości podpiwniczony. Dwukondygnacyjny budynek z poddaszem użytkowym pokrywa wielospadowy dach pokryty dachówką ceramiczną. W płaszczyźnie dachu liczne okienka doświetlające poddasze. Układ kompozycyjny fasady budynku wyrażony jest rytmem osiowo zestawionych otworów okiennych i drzwiowych z niewielkim zakłóceniem tego układu w partiach przy południowo- zachodnim narożniku budynku. Fasada kamienicy o zróżnicowanym detalu architektonicznym. Poszczególne kondygnację przepruwają prostokątne otwory okienne ujęte w profilowane obramienia. Na piętrze okna wzbogacone płycinami dekoracyjnymi. Przyziemie zdobione boniowaniem, wydzielone od wyższej kondygnacji profilowanym gzymsem z ozdobnym motywem fryzu rombowego. W obiekcie zachowała się pierwotna stolarka drzwiowa, którą podczas remontu budynku poddano renowacji. Bryła obiektu zachowana w pierwotnym stanie bez znaczących przekształceń.

Kamienica, to zabytek będący własnością prywatną. W budynku mieści się lokal usługowy i pomieszczenia biurowe, obiekt jest szeroko udostępniany.

Oprac. Krzysztof Słowiński, OT NID w Zielonej Górze, 8.07.2015 r.

 

Rodzaj: kamienica

Styl architektoniczny: eklektyczny

Materiał budowy:  ceglane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_08_BK.38223, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_08_BK.212912